اثربخشی طرحواره درمانی بر اضطراب مادران نوزادان زودرس بستری در بخش های مراقبت ویژه نوزادان

مقدمه: مادران نوزادان خیلی زودرس و نیازمند بستری در بخشمراقبت های ویژه نوزادان سطوح بالایی از افسردگی و اضطراب را تجربهمی کنند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر طرحواره درمانی بر میزا ناضطراب مادران نوزادان زودرس بستری در بخش مراقبتهای ویژه نوزادانانجام شد.روش کار: در این مطالعه تجربی ۶۰ مادر نوزاد زودرس بستری در بخشمراقبت ویژه نوزادان در دو گروه آزمون و کنترل مورد بررسی قرارگرفتند. داده های مطالعه با استفاده از مقیاس اضطراب بک و پرسشنامهطرحواره های ناسازگار یانگ-فرم کوتاه جمع آوری شد. برا ی گروه آزمون،طرحواره درمانی فردی به صورت دو جلسه در هفته به مدت ۵ هفته اجراشد. داده های مطالعه قبل از انجام مداخله، سپس بلافاصله پس از مداخله،یک ماه، دو ماه و سه ماه بعد جمع آوری و با استفاده از نرم افزارSPSS نسخه ۲۳ و از طریق آماره های توصیفی و استنباطی (تی مستقل، کایدو و من ویتنی و فریدمن) مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.یافته ها: یافته های مطالعه نشان داد که طرحواره درمانی موجبکاهش اضطراب مادران نوزادان زودرس بعد از انجام مداخله نسبت به قبلاز انجام مداخله شده است (P<۰.۰۰۱). همچنین روند کاهش در میانگیننمرات اضطراب مادران در پیگیری های انجام شده نیز چشمگیر و معنیدار میباشد (P<۰.۰۰۱).بحث: با توجه به نتایج مطالعه حاضر توصیه میشود متخصصین سلامتروان با شناسایی طرحواره های ناسازگارارنه که منجر به اضطراب درمادران نوزاد بستری در بخش ویژه می گردد نسبت به کاهش اضطراب آناناقدام نمایند.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، اضطراب ، زایمان زودرس ، بخش مراقبت های ویژه نوزادان