بررسی سلامت روان پرستاران شاغل در بیمارستان های دولتی مشهد

مقدمه : سلامت روانی پرستاران، عامل تعیین کنند های در افزایش بهره وری نیروی کار و درنتیجه، ارائه ی خدمات بهتر وموثرتر به بیماران است. لذا هدف از مطالعه حاضر سلامت روان پرستاران و ارائه راه کارهای مرتبط می باشد .مواد و روش ها : پژوهش حاضربر روی ۲۴۰ نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علومپزشکی مشهد مورد بررسی قرار گرفتند. گردآوری داده ها توسط دو پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه سلامت روانانجام گرفت و اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از روش های آماری توصیفی و آماراستنباطی و یا استفاده از نرمافزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها : در کل ۱۰۱ نفر (۴۲ درصد) دارای اختلال در سلامت روان و ۱۳۹ نفر (۵۸ درصد) دارای سلامت روانمطلوب بودند میزان سلامت روان کلی با میانگین ۹ / ۲۷ درصد و انحراف معیار ۱ / ۱۲ بدست آمد. در خصوص ابعادسلامت عمومی بیشترین نشانه عدم سلامت روان در بعد عملکرد اجتماعی ۵ / ۹ درصد و کمترین نشانه عدم سلامت دربعد افسردگی ۳ درصد بود. بین فعالیت ورزشی با سلامت روان ارتباط معناداری مشاهده گردید.بحث و نتیجه گیری : با توجه به یافته مهم این پژوهش مبنی بر تاثیر مثبت و معنادار فعالیت ورزشی در سلامت روان،ضرور ی به نظر می رسد که پرستاران فعالیت های ورزشی منظم رادر برنامه زندگی خود قرار دهند و بدین وسیلهموجبات ارتقاء سلامت عمومی خود را فراهم آورند .

کلیدواژه ها:

پرستار ، سلامت روان ، بیمارستان