مطالعه امکان سنجی ایجاد پوشش کروم و مس روی فولاد ضد زنگ با استفاده از روش پوشش دهی تخلیه الکتریکی

پوشش تخلیه الکتریکی (EDC) ساده ترین راه برای رسوب پوشش نازک یا ضخیم بر روی سطوح زیرلایه است تا خواص این لایه نامطلوب را تغییر دهد. در فرآیند پوشش دهی تخلیه الکتریکی، حوضچه مذاب تولید شده به دلیل جرقه زدن در تخلیه الکتریکی با ذرات ماده جدا شده از الکترود فشرده با پیوند سست (فشرده سبز) ترکیب می شود و سپس آنها به سرعت سرد می شوند تا یک لایه پوشش داده شده را تشکیل دهند. روش های مختلفی برای پوشش سطح زیرلایه وجود دارد مانند آبکاری الکتریکی، آبکاری الکترولس، روش های رسوب بخار، پاشش حرارتی و بسیاری موارد دیگر. این فرآیندها دارای معایبی مانند هزینه سرمایه بالا، پیچیدگی فرآیند، پیچیدگی راه اندازی، دمای بالاتر و نیاز به جایی هستند که اجرای آنها را تا حدی محدود می کند. در بین تمامی روش های پوشش دهی تخلیه الکتریکی نسبت به سایر روش های پوشش دهی مزایایی دارد. برای این فرایند، نیازی به هیچ نوع تنظیم خاصی از تجهیزات برای ایجاد خلاء یا محیط ایزوله در اطراف بستر نیست. همچنین تنها با تغییر پارامترهای متغیر ماشین می توان ضخامت را تغییر داد و خواص مختلف لایه پوشش را کنترل کرد. این تحقیق در مورد پوشش های سرامیکی کروم تشکیل شده در فرآیند EDC بر روی بسترهای فولادی ضد زنگ (St۳۷) بر پارامترهای فرآیند با جریان ۸ آمپر و روشنایی پالس ۱۰۰ میکروثانیه متمرکز شده است. نتایج نشان داد سختی فولاد ضد زنگ با پوشش کروم و مس در تخلیه الکتریکی به ۱۲۸۴ ویکرز بالا رفته است.

کلیدواژه ها:

Electrical Discharge Coating (EDC) ، Green compact electrode ، stainless steel (St۳۷) ، Coating thickness ، Microhardness ، پوشش دهی تخلیه الکتریکی (EDC) ، الکترود فشرده سبز ، فولاد ضد زنگ St۳۷ ، ضخامت پوشش ، میکروسختی