تاثیر پارامتر های حرکتی پرداخت کاری به روش سایشی مغناطیسی بر روی سطح مقعر فولاد سردکار

فرآیند پرداخت کاری سایشی مغناطیسی (MAF) جزء جدیدترین فرآیندهای پیشرفته ماشین کاری می باشد. بعد از گذشت هشت دهه از ثبت فرآیند پرداختکاری سایشی مغناطیسی کاربردی بودن این روش در پرداخت انواع سطوح از جمله سطوح تخت، استوانه ای و آزاد به اثبات رسیده است. در این پژوهش، تاثیر پارامتر های حرکتی فرآیند MAF، بر سطح مقعر فولاد سردکار بصورت تجربی با استفاده از روش سطح پاسخ، بررسی شده است. این پارامتر ها شامل سرعت دورانی، سرعت خطی، فاصله برس ساینده تا قطعه کار، چگالی شار مغناطیسی و زاویه انحنا می باشد. برای این منظور از آهنربای سر کروی استفاده شده و پودر مورد استفاده از روش آلیاژ سازی مکانیکی تهیه شده است. فولاد سردکار به دلیل  کاربرد در ساخت قالب های رول فرمینگ، که در موتورهای هوایی جهت شکل دهی پره های کمپرسور و توربین کاربرد دارد، و همچنین بررسی امکان پذیری فرآیند MAF بر سطح قطعه کاری با سختی و تنش تسلیم بالا مانند فولاد سرد کار، انتخاب شده است.  بر اساس نتایج، مقدار بهینه چگالی شار مغناطیسی ۵۵/۰ تسلا بوده و با افزایش فاصله برس ساینده تا قطعه کار، تغییرات زبری سطح در ابتدا افزایش و پس از عبور از مقدار بهینه، کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

Magnetic abrasive finishing ، machining ، steel ، concave surface ، free surface ، Design of Experiments ، response surface method ، پرداخت کاری سایشی مغناطیسی ، ماشین کاری ، فولاد ، سطح مقعر ، سطح آزاد ، طراحی آزمایش ، روش سطح پاسخ