بررسی تجربی استحکام و عمق کشش ورقهای ترکیبی جوشکاری شده به روشهای اصطکاکی اغتشاشی و قوس تنگستن

به علت توسعه استفاده از ورق های ترکیبی در صنعت حمل ونقل، درک رفتار شکل پذیری آن ها برای تولید محصولاتی باکیفیت بالا در فرآیندهای شکل دهی به ویژه کشش عمیق، اهمیت بالایی پیداکرده است. با توجه به استحکام متفاوت مواد پایه و وجود منطقه جوش، شکل­پذیری ورق­های ترکیبی غالبا کمتر از فلزات پایه است. مقایسه جابه جایی خط جوش و عمق کشش ورق­های ترکیبی تولید شده با دو روش جوشکاری لیزر و جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی، از جمله اهداف این پژوهش می­باشد. به علت ایجاد منطقه محدودتر متاثر از حرارت و سوراخ کلیدی مناسب، جوشکاری لیزر نسبت به سایر روش­های جوشکاری برای تولید این ورق­ها در اولویت است. پارامترهای فرآیند جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی به دلیل تاثیر زیاد بر تغییرات پیچیده ناحیه پلاستیک و متاثر شدن الگوی سیلان ماده و توزیع دما در ورق­های ترکیبی، بسیار با اهمیت می باشند. در این مقاله، با طراحی آزمایش­های تجربی، تاثیر نیروی ورق­­گیر و سرعت خطی جوشکاری بر عمق کشش و جابه جایی خط جوش ورق­های ترکیبی بررسی شده است. همچنین سختی ناحیه جوش حاصل از این فرآیندها مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که با افزایش سرعت خطی جوشکاری لیزر، میزان عمق کشش و جابه جایی خط جوش افزایش یافته است. با افزایش سرعت خطی جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی نیز میزان جابجایی خط جوش و عمق کشش افزایش یافته است. همچنین سختی ناحیه جوش لیزر بیشتر از سختی ناحیه مربوط به جوش اصطکاکی می­باشد.

کلیدواژه ها:

Laser Welding ، Friction Stir Welding ، Tailor Welded Blanks (TWBs) ، Weld Line Movement. ، جوشکاری لیزر ، جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی ، ورق های ترکیبی ، جابه جایی خط جوش.