مطالعه پارامترهای فرآیند تراشکاری به کمک ابزار الماس در راستای ساخت آییینه های آلومینیومی

آیینه های فلزی و به ویژه آلومینیومی، بدلیل خواص مطلوب از جایگاه ویژه ای در صنایع اپتیک برخوردار می باشند که این موضوع مستلزم برخورداری از سطوحی با پرداخت بسیار بالا است. یکی از روش های آماده سازی آیینه های آلومینیومی، تراشکاری با ابزار الماس می باشد. در تحقیق حاضر، فرآیند ساخت آیینه های آلومینیومی گرید ۶۰۶۱ با استفاده از ابزار الماس و فرآیند تکمیلی پولیش به منظور رسیدن به سطوحی با خواص اپتیکی مطلوب و بازه زمانی ساخت کوتاه تر مورد مطالعه قرار گرفته است. در قسمت اول، بازه موثر پارامترهای ماشینکاری مشخص شد. نتایج نشان داد که بازه پیشروی کمتر از ۵ میکرومتر بر دور، شعاع لبه برش بین ۰.۲ تا ۰.۸ میلیمتر و سرعت دورانی ۲۲۵۰ دور بر دقیقه، تاثیر بیشتری بر پرداخت سطح دارند. در قسمت دوم آزمایش ها، ابتدا فرآیند تراشکاری با پارامترهای موثر، انجام گردیده و در ادامه فرآیند پولیشینگ به عنوان پرداخت نهایی اعمال شد. پرداخت سطح با دو پارامتر زبری سطح و معیار تداخل سنجی سطح ارزیابی می گردد. نتایج میانگین زبری سطح نشان داده شد که بهترین شرایط تراشکاری برای رسیدن به حداقل زبری سطح، پیشروی ۱.۵ میکرومتر بر دقیقه و شعاع لبه ۰.۸ میلیمتر می باشد.

کلیدواژه ها:

Aluminium mirror ، Diamond turning ، Polishing ، Surface roughness ، Interferometry. ، آینه آلومینیومی ، تراش کاری با ابزار الماس ، پولیش ، زبری سطح ، تداخل سنجی.