ارائه الگوی عدالت اطلاعاتی در نظام آموزش وپرورش دولتی ایران

پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوی عدالت اطلاعاتی در آموزش و پرورش دولتی ایران به روش کیفی و روش نظریه داده بنیاد انجام شد. تحلیل داده ها با استفاده از رویکرد کدگذاری سه مرحله ای انجام و بر این مبنا مقوله هایی شناسایی و از طریق مقایسه مداوم بین آنها ارتباط برقرار گردید، مشارکت کنندگان این پژوهش متخصصان و کارشناسان نظام آموزشی و مدیریت آموزشی در کشور بودند .این پژوهش بر مبنای روش نمونه گیری هدفمند و نمونه گیری نظری به منظور رسیدن به اشباع نظری و با تکنیک مصاحبه نیمه ساختار یافته با ۳۵ نفر از متخصصان در آموزش و پرورش و مدیریت آموزشی مدارس انجام شد. اعتبار مدل بدست آمده با استفاده از شاخصCVR سنجیده شد همچنین کیفیت یافته ها و مقولات به دست آمده مورد تایید متخصصان و اساتید دانشگاهی قرار گرفت . نتایج پژوهش نشان داد که تمایل فزاینده به سازمان ناب همراه با رشد و توسعه فردی، رویکردهای برابری خواهانه و همچنین ارزش محوری در جامعه به عنوان عوامل علی می توانند بر عدالت اطلاعاتی اثر گذاشته و به عبارت دیگر ضرورت عدالت اطلاعاتی را توجیه می نمایند. توسعه سامانه های اطلاعاتی و استقرار مدیریت مشارکتی و همچنین فرهنگ سازمانی و ناکارآمدی ارتباطات و مالکیت گرایی از عوامل زمینه ای شناخته شد. رشد و توسعه اخلاق مداری اطلاعاتی، شفاف سازی اطلاعاتی و حمایت گری نهادی بر راهبردهای عدالت اطلاعاتی درآموزش و پرورش اثرگذار هستند. در صورتی که عدالت اطلاعاتی به مفهوم اصلی کلمه در نظام آموزشی استقرار یابد، می توان شاهد پیامدهایی چون کاهش قطبی سازی سازمانی، رشد خودکارآمدی و ادراک برازندگی شغلی در سازمان بود.

کلیدواژه های ارائه الگوی عدالت اطلاعاتی در نظام آموزش وپرورش دولتی ایران:

عدالت اطلاعاتی ، نظام آموزش و پرورش ، نظریه داده بنیاد