واکاوی روابط میان محتوای دروس مدیریت دفاعی، سبک یادگیری و هوش سازمانی دانشجویان دانشگاه امام علی (ع)

هدف: این پژوهش با هدف واکاوی تاثیر محتوای دروس مدیریت دفاعی بر سبک یادگیری و هوش سازمانی دانشجویان دانشگاه امام علی (ع) با رویکردی کمی انجام شده است.روش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی-همبستگی است که در آن از سبک های یادگیری دیوید کلب (۱۹۸۵) به عنوان چارچوب نظری استفاده شد. جامعه آماری شامل ۷۵۰ دانشجوی مدیریت دفاعی این دانشگاه بود که با روش نمونه گیری تصادفی ساده و فرمول مورگان۲۵۴ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه استاندارد هوش سازمانی آلبرخت (با پایایی ۹۴%) و سبک یادگیری دیوید کلب (با پایایی ۸۷%) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ و روش های آماری شامل ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که محتوای دروس مدیریت دفاعی رابطه مثبت و معناداری با هوش سازمانی در سطح اطمینان ۹۵ درصد دارد؛ به طوری که بهبود محتوای دروس، ارتقای هوش سازمانی را در دانشجویان به همراه دارد. همچنین ابعاد سبک یادگیری، به جز مولفه "مشاهده تاملی"، با هوش سازمانی ارتباط مثبت و معناداری دارند. با این حال رابطه ای معنادار بین محتوای دروس و مولفه "تجربه عینی" از سبک یادگیری یافت نشد.نتیجه گیری: سبک یادگیری نمی تواند به عنوان متغیر میانجی بین محتوای دروس و هوش سازمانی عمل کند؛ بنابراین تاثیر محتوای دروس بر هوش سازمانی مستقیم بوده و شناسایی متغیرهای میانجی دیگر ضروری است.

کلیدواژه ها:

محتوای دروس ، هوش سازمانی ، سبک یادگیری