نیاز به تحول در نظام آموزشی و پژوهشی مهندسی جوشکاری در کشور

در برنامه رشد صنعتی و توسعه کشور در نظر گرفتن پارامترهایی نظیر کاربرد مواد جدید و تامین ایمنی، افزایش کیفیت و کاهش هزینهمحصولات تمام شده صنعتی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. در مراحل مختلف ساخت و تولید محصولات صنعتی، بهره گرفتن ازفرآیند اتصالات اجتناب ناپذیر است، این مهم با انتخاب صحیح فرآیند جوشکاری و کنترل متغیرهای آن حاصل می شود، بطوریکه امروزهحتی در تولیدات صنعتی استراتژیک که از شرایط و ویژگی های خاص مانند دقت و کیفیت بسیار بالا برخوردار هستند همواره ازفرآیندهای جوشکاری که با سرعت عمل و نهایتا کنترل کیفیت و تامین مرغوبیت همراه هستند، بهره برداری می شود. یکی از مهمترینعوامل موثر در این حوزه تربیت نیروی متخصص مورد نیاز کشور است، از طرفی روند تغییرات انقلاب صنعتی به همراه تغییرات نسلهای دانشگاهی ) از نسل اول به نسل چهارم( همچنین نسل) جوانان( دانشجویان کشور ) نسل Z( باعث شده است که اقبال به رشتهتحصیلی مهندسی جوشکاری طی سالهای اخیر در کشور کاهش یابد.برای این منظور شناسایی و تحلیل علل افت تعداد دانشجویان رشتهجوشکاری در مقاطع تحصیلی مختلف) کاردانی ، کارشناسی و کارشناسی ارشد( از منظر برنامه ریزی و توسعه صنعتی بسیار قابل اهمیتمی باشد. بی شک عدم اقبال به رشته تحصیلی جوشکاری ناشی از وضعیت اقتصادی صنعت ، وضعیت اشتغال و عدم کارایی رشتهتحصیلی می باشد. لذا تحول در نظام آموزشی و پژوهشی مهندسی جوشکاری امری اجتناب ناپذیر است که در این مقاله بررسی خواهدشد.

کلیدواژه ها:

جوشکاری ، آموزش ، پژوهش ، تحول