ارزیابی تاثیر روش های یادگیری فعال در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

یادگیری فعال به مجموعه ای از روش ها و تکنیک های آموزشی اطلاق می شود که در آن دانش آموزان در فرآیند یادگیری به طور مستقیم و فعال درگیر می شوند. این تحقیق با هدف ارزیابی تاثیر روش های یادگیری فعال بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان انجام شده است. پژوهش حاضر به بررسی انواع مختلفی از روش های یادگیری فعال نظیر بحث گروهی، کار تیمی، حل مساله، یادگیری مبتنی بر پروژه، و استفاده از فناوری های نوین آموزشی پرداخته و تاثیر آن ها بر افزایش انگیزه، توانمندی های شناختی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان را تحلیل کرده است.روش تحقیق از نوع شبه تجربی با استفاده از پیش آزمون و پس آزمون بوده و نمونه ای شامل ۱۰۰ نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه از دو مدرسه در مناطق شهری و روستایی به طور تصادفی انتخاب شده است. گروه آزمایش به مدت یک ترم به طور فعال از روش های یادگیری مبتنی بر فعالیت های گروهی، حل مساله، و فناوری استفاده کرده اند، در حالی که گروه کنترل همچنان با روش های سنتی آموزشی ادامه داده اند.نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از روش های یادگیری فعال، به ویژه کار تیمی و حل مساله، تاثیر مثبتی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان داشته است. دانش آموزان گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در آزمون های پایانی به طور معناداری عملکرد بهتری داشته اند. علاوه بر این، روش های یادگیری فعال به افزایش مشارکت و تعامل دانش آموزان در کلاس های درس و همچنین بهبود مهارت های تفکر انتقادی و حل مسئله در آن ها کمک کرده است.این تحقیق همچنین بر اهمیت استفاده از فناوری های نوین آموزشی تاکید می کند که می توانند محیط های یادگیری جذاب تری ایجاد کنند و بر انگیزه و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تاثیرگذار باشند. یافته ها نشان می دهند که بهره گیری از روش های یادگیری فعال می تواند به طور چشمگیری در ارتقاء کیفیت آموزشی و بهبود نتایج تحصیلی دانش آموزان موثر واقع شود.در نهایت، پژوهش حاضر پیشنهاد می کند که مدارس و مراکز آموزشی باید روش های سنتی خود را با تکنیک های یادگیری فعال ترکیب کرده و به سمت ایجاد فضای آموزشی پویا و مشارکتی حرکت کنند تا شرایط بهتری برای پیشرفت تحصیلی دانش آموزان فراهم شود.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، روش های یادگیری فعال ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان