تحلیل پایداری چاه نفت در حین عملیات حفاری با استفاده از روش اجزاء محدود

صنعت نفت اهمیت ژئوپلیتیکی داشته و می تواند منجر به رقابت شود، احتمالا در سال های اینده هم نقش مهمی خواهد داشت، هرچند تقاضا برای منابع تجدیدپذیر رشد خواهد کرد. حفر چاه عاملی برای دسترسی به ذخایر هیدروکربوری و تولید نفت و گاز است. باتوجه به آن که معمولا چاه با شیب و آزیموت های متفاوت بوده و از میان لایه های با خواص متفاوت میگذرد. لذا فرایند حفاری پرمخاطره است. پایداری نفت در طول عملیات حفاری بسیار اهمیت دارد. هر نقصی در پایداری می تواند منجر به وقوع حوادث جدی مانندانفجار یا نشت نفت شود که علاوه بر خطراتی برای بشر وجوددارد، به محیط زیست نیز آسیب جدی وارد می کند و می تواندمنجر به تلف شدن نفت یااز دست رفتن چاه هایی که به درستی بهره برداری نشده اند شود ودر نتیجه منابع نفتی را از دست میدهیم. با توجه به نتایج برای در نظر گرفتن حفاری تحت تعادل باید فشار گل حفاری تقریبا کمتر از ۲۷ مگاپاسکال در نظر گرفته شود تا حفاری به صورت فرو تعادل صورت گیرد اما برای بهترین حفاری در حالت بالای تعادل فشار گل انتخاب شده اگر بین فشار حداقل تا فشار افقی حداقل ر نظر گرفته شود ایمن ترین حالت حفاری و پایدارترین حفاری از نظر ریزش دیواره چاه صورت خواهد گرفت. یعنی در این حالت باید فشار گل حفاری برای ایمن ترین حالت تقریبا بین بازه ۳۵ الی ۵۰ مگاپاسکال در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

گل حفاری ، آزیموت ، پایداری دیواره چاه