شناسایی و تحلیل موانع توسعه گردشگری دریایی (مطالعه موردی : مبادی گردشگری دریایی استان هرمزگان )

هدف از انجام این پژوهش، تعیین اولویت بندی موانع توسعه گردشگری دریایی استان هرمزگان می باشد. روش پژوهش این تحقیق، توصیفی- تحلیلی است و از نظر هدف، در زمره تحقیقات کاربردی به شمار می آید. جامعه آماری این تحقیق شامل ساکنین شهر بندرعباس می باشد که از این میان ۲۷۱ نفر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شد. ابزار اندازه گیری این تحقیق پرسش نامه محقق ساخته در مورد موانع توسعه گردشگری دریایی بود. برای تعیین روایی این پرسشنامه ها هم از اعتبار محتوا (نظرات اساتید و متخصصان) و هم از اعتبار عاملی (تحلیل عامل تاییدی) استفاده شد و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (بالای۰.۷) مورد تایید قرار گرفت. در نهایت برای تجزیه و تحلیل داده ها و اولویت بندی عوامل موثر با آزمون فریدمن از نرم افزار اس پی اس اس ۲۶ ؛ در سطح آمار توصیفی از جداول و ترسیم نمودار و برای تحلیل عامل تاییدی از نرم افزار لیزرل ۸ استفاده شد.نتایج تحقیق نشان داد که مولفه زیرساختی در رتبه اول، و موانع اقتصادی، موانع طبیعی ،موانع سیاسی ، موانع حقوقی به ترتیب در رتبه دوم تا پنجم قرار گرفتند و با توجه به اولویت بندی، مولفه زیرساختی مهم ترین عامل در توسعه گردشگری دریایی استان هرمزگان می باشد و جهت ایجاد تغییرات مثبت در توسعه گردشگری دریایی اهتمام ویژه به بهبود عوامل زیرساختی نظیر اختصاص بودجه کافی و برنامه ریزی جهت ارتقای سیستم های حمل و نقل ، امکانات رفاهی (هتل، مسافرخانه و ...)، مراکز بهداشتی ضرورت دارد. هم چنین مدل مفهومی موانع توسعه گردشگری دریایی از برازش لازم برخوردار می باشد.

کلیدواژه ها:

گردشگری دریایی ، توسعه دریا محور ، موانع توسعه گردشگری دریایی ، جاذبه های گردشگری