بررسی تجارب جهانی در حکمرانی اقیانوسی برای یک اقتصاد آبی پایدار

ضعف در ساختارهای حکمرانی، بهره برداری ناپایدار از منابع دریایی و تغییرات اقلیمی سلامت بلندمدت اکوسیستم های دریایی و بخش های اقتصادی وابسته به آن ها را تهدید می کند. در واکنش به این چالش ها، مفهوم اقتصاد آبی به عنوان چارچوبی برای ایجاد تعادل میان رشد اقتصادی و پایداری زیست محیطی مطرح شده که حکمرانی مسئولانه اقیانوس ها یکی از ارکان اساسی آن به شمار می آید. حکمرانی کارآمد اقیانوسی مستلزم تعامل پیچیده ای میان سیاست ها، چارچوب های قانونی و مشارکت ذینفعان در سطوح محلی، ملی و بین المللی است. دراین مقاله سعی شده است تجارب جهانی در زمینه حکمرانی اقیانوسی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و مواردی را بررسی کند که نشان دهنده ی بهترین شیوه ها، چالش ها و درس های آموخته شده در دستیابی به یک اقتصاد آبی پایدار می باشند. با تحلیل ساختارهای حکمرانی در زمینه های جغرافیایی مختلف، این مقاله به ارائه بینش هایی درباره چگونگی تقویت سیاست ها و نهادها برای ارتقای مدیریت پایدار منابع دریایی و تقویت تاب آوری اقتصادی می پردازد. دراین پژوهش از یک روش مروری برای بررسی تجارب جهانی در حکمرانی اقیانوسی استفاده شده است که شامل چارچوب تحلیلی: مدل های حکمرانی، چارچوب های قانونی و مطالعات موردی ( بررسی تجارب موفق و چالش های حکمرانی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه ساحلی)، می باشد. مدل های مدیریت زیست بومی شیلات در نروژ و کانادا و سیاست یکپارچه دریایی اتحادیه اروپا به عنوان نمونه مدل های موفق برای حکمرانی چندبخشی که حفاظت از محیط زیست، توسعه اقتصادی و امنیت دریایی را دربر می گیرد، معرفی شدند. با این حال، چالش های مشترکی در سراسر مدل های حکمرانی از جمله: ناهماهنگی در سیاست گذاری، ضعف در اجرا و فشارهای اقتصادی دیده می شود. در نهایت بررسی تجربیات جهانی نشان داد که چارچوب های قانونی قوی، همکاری موثر بین ذینفعان و مشارکت جوامع محلی در فرآیند تصمیم گیری، بهره گیری از نوآوری های فناورانه و لزوم همکاری های بین المللی برای مقابله با چالش های فرامرزی از عوامل کلیدی در موفقیت مدل های حکمرانی و به دنبال آن تضمین پایداری بلندمدت اقتصاد آبی هستند.

کلیدواژه ها:

حکمرانی اقیانوسی ، اقتصاد آبی پایدار ، توسعه اقتصادی ، امنیت دریایی .