عملکرد سازمان جلب سیاحان مازندران در مدیریت اماکن و تاسیسات گردشگری ساحلی (۱۳۴۲تا ۱۳۵۳)

سابقه تشکیلات و سازمان های مدرن گردشگری اگرچه به دوره پهلوی اول و تشکیل اداره تبلیغات و جلب سیاحان خارجی برمی گردد؛ اما سازمان ها و تشکیلات مربوط به گردشگری تا سال ۱۳۴۲ و تشکیل سازمان جلب سیاحان نه اهداف اقتصادی بلکه اهداف سیاسی و تبلیغاتی داشتند. تشکیل سازمان جلب سیاحان اما با اهداف اقتصادی و کسب درآمد به تشکیل شعب استانی این سازمان در استان های مختلف گردشگری ایران از جمله در استان مازندران انجامید. بر این اساس پژوهش پیش رو در صدد است تا با تکیه بر اسناد آرشیوی سازمان اسناد ملی ایران و با تمرکز بر عملکرد سازمان جلب سیاحان مازندران در سال های ۱۳۴۲ تا ۱۳۵۳ در خصوص مدیریت اماکن و تاسیسات گردشگری ساحلی این استان طرح این پرسش که عملکرد سازمان جلب سیاحان مازندران در مدیریت اماکن و تاسیسات گردشگری ساحلی استان در سال های ۱۳۴۲ تا ۱۳۵۳چه بود؟ روش انجام این پژوهش تاریخی و با اتکا به اسناد تاریخی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران است. یافته های تحقیق نشان می دهد که احداث راه های عمود بر دریا منظور توسعه گردشگری و فراهم آوردن امکانات و تسهیل دسترسی به ساحل دریا، نظارت بر کیفیت اقامتگاه های گردشگری شهرهای ساحلی استان و تذکر و برخورد با متخلفان به منظور رعایت استاندارهای اقامت گاه های گردشگری، زیباسازی بصری اقامتگاها و مناطق گردشگری با اقداماتی نظیر طرح جایگزینی پلاژهای ساحلی برپایه نقش با استاندارهای جدید به جای آلونک های فصلی که نقشه این پلاژها توسط دفتر فنی مهندسی سازمان جلب سیاحان تهیه گردید و نصب کیوسک های راهنمای مسافران و جهانگردان ایرانی و خارجی، احداث پلاژهای عمومی در شهرهای ساحلی مازندران با همکاری شهرداریهای استان از جمله اقدامات و عملکردهای سازمان جلب سیاحان استان مازندران جهت مدیریت اماکن و تاسیسات گردشگری در شهرهای ساحلی استان در سال های ۱۳۴۲ تا ۱۳۵۳بود.

کلیدواژه ها:

سازمان جلب سیاحان ، مازندران ، مدیریت ، اماکن و تاسیسات گردشگری ، شهرهای ساحلی.