سیستم های پیچیده، هوش مصنوعی و حکمرانی دریایی در ایران

با تصویب کنوانسیون ملل متحد درباره حقوق دریاها در سال ۱۹۸۲، حکمرانی دریایی با تاکید بر مدیریت پایدار و مشارکت، به یکی از اصول کلیدی جامعه جهانی تبدیل شد. ایران با ظرفیت های گسترده دریایی در خلیج فارس، دریای عمان و دریای خزر، فرصت های فراوانی برای توسعه اقتصاد دریاپایه و بهبود حکمرانی دارد. با این حال، موانعی نظیر رشد ناکافی زیرساخت ها، تهدیدات زیست محیطی، ضعف در تعاملات بین المللی و فقدان استراتژی یکپارچه، مانع بهره برداری کامل از این ظرفیت ها شده اند. این مقاله با بهره گیری از رویکرد سیستم های پیچیده و هوش مصنوعی، مدل حکمرانی هوشمند را برای مدیریت یکپارچه امنیت، اقتصاد و منابع دریایی ایران ارائه می دهد. هوش مصنوعی به عنوان ابزار کلیدی می تواند با تحلیل داده های پیچیده، تعاملات سیستم های دریایی را شبیه سازی کرده و راه حل هایی عملی برای ارتقای حکمرانی دریایی پیشنهاد دهد. این سیستم های هوشمند در پیش بینی تهدیدات امنیتی، مدیریت منابع، بهینه سازی حمل ونقل و تجارت دریایی، توسعه گردشگری و سلامت دریایی، تحلیل داده های اقیانوسی، مدیریت بحران ها، پشتیبانی لجستیکی و ارتقای کسب وکارهای مرتبط با اقتصاد دریاپایه نقش مهمی ایفا می کنند. نتایج تحقیق نشان می دهد که استفاده از هوش مصنوعی می تواند حکمرانی دریایی ایران را در چارچوب امنیت و اقتصاد دریاپایه به سطحی پایدارتر و کارآمدتر ارتقا دهد و زمینه ساز تعامل بهتر با نهادهای منطقه ای و بین المللی شود. همچنین، ارائه مدل های کاربردی می تواند به تدوین سیاست های جامع و بهره برداری بهینه از منابع طبیعی و انسانی کمک کند.

کلیدواژه ها:

حکمرانی دریایی ، هوش مصنوعی ، سیستم پیچیده ، اقتصاد دریاپایه.