بررسی تغییرات زیست محیطی مرتبط با گردشگری در جزیره هنگام با استفاده از فناوری سنجش از دور

گردشگری ساحلی به عنوان یکی از منابع اصلی اقتصادی در بسیاری از مناطق جهان، تاثیرات قابل توجهی بر محیط زیست و اکوسیستم های طبیعی دارد. جزیره هنگام در استان هرمزگان، با جاذبه های طبیعی منحصر به فرد خود، از جمله سواحل زیبا، تنوع زیستی و فرصت های گردشگری، یکی از مقاصد مهم گردشگری در جنوب ایران محسوب می شود. با توجه به رشد روزافزون صنعت گردشگری در این منطقه، ضروری است تا تغییرات زیست محیطی مرتبط با این صنعت به دقت مورد بررسی قرار گیرد. در این مطالعه، هدف تحلیل روند تغییرات محیطی در جزیره هنگام از طریق داده های سنجش از دور و شاخص های طیفی مختلف است. برای این منظور، از داده های سنتینل-۲ و Google Earth Engine به منظور محاسبه شاخص های NDVI، NDWI، NDBI و شاخص لکه نفتی استفاده شده است. همچنین، ارتباط این شاخص ها با تغییرات در تعداد گردشگران در سال های اخیر مورد بررسی قرار گرفته شده. نتایج نشان می دهند که تغییرات در شاخص های محیطی به ویژه در سال هایی که تعداد گردشگران افزایش می یابد، ارتباط مستقیمی با فعالیت های انسانی و گردشگری دارند. به طور خاص، در پایان سال که حجم گردشگران به دلیل فعالیت های تفریحی مانند گشت زنی با قایق و مشاهده دلفین ها افزایش می یابد، نوسانات قابل توجهی در شاخص ها مشاهده شده است. این تحلیل ها نشان می دهند که گردشگری می تواند تاثیرات عمده ای بر پوشش گیاهی، لکه های نفتی و وضعیت محیط زیستی جزیره هنگام داشته باشد. نتیجه گیری این تحقیق بر لزوم استفاده از فناوری های نوین سنجش از دور در تحلیل تغییرات محیطی و نظارت بر تاثیرات گردشگری تاکید دارد. همچنین، پیشنهاد می شود که برای مدیریت پایدار و کاهش تاثیرات منفی گردشگری، از داده های سنجش از دور برای پیش بینی روند تغییرات زیست محیطی استفاده شود و اقدامات مدیریتی موثری برای حفظ منابع طبیعی این منطقه انجام گیرد.

کلیدواژه ها:

گوگل ارث انجین ، گردشگری پایدار ، شاخص های طیفی ، سنتینل- ۲