ارزیابی و بررسی توان های توسعه گردشگری در سواحل دریای عمان از نگاه گردشگران

گردشگری دریایی، یکی از مهمترین انواع گردشگری است که می تواند اثرات مثبت اقتصادی به دنبال داشته باشد. ارزیابی و بررسی توان های گردشگری نواحی ساحلی دریا، می تواند منجر به برنامه ریزی درست و توسعه این مناطق شود. هدف از این پژوهش؛ ارزیابی و بررسی توان های توسعه گردشگری در سواحل دریای عمان از نگاه گردشگران است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر اجرا،؛ توصیفی- تحلیلی است. جهت جمع آوری داده های پژوهش از داده های کتابخانه ای و مشاهدات و بررسی های میدانی استفاده شد. جامعه آماری تحقیق، گردشگران بازدیدگننده از این منطقه است. گردشگران سواحل دریای عمان در سیستان و بلوچستان؛ بر طبق آمار بیش از صد هزار نفر بوده است. جهت دستیابی به هدف تحقیق؛ با توجه به امکانات تحقیق، تعداد ۱۵۷ نمونه مورد پاسخگویی قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش از آزمون تی تک نمونه ای و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج آزمون تی تک نمونه ای نشان داد که از نظر گردشگران؛ منطقه مورد مطالعه دارای توان های گردشگری فراوانی است. چنانکه میانگین توان های طبیعی(۴.۳۶)، توان های تجاری (۴.۲۵)، توان های فرهنگی(۴.۳۴)، توان های تفریحات و ورزش های دریایی (۴.۰۴) که همگی بالاتر از میانگین مطلوب (۳) و البته توان های دسترسی (۲.۸) که پایینتر از میانگین مطلوب (۳) قرار دارد. همچنین نتایج تحلیل مسیر نشان داد که توان های طبیعی با اثر کلی ۰.۸۸۰، و با اثر کلی ۸۳۵/۰ بزرگترین توان های گردشگری استان در دریای عمان بودند. توانهای دسترسی و توان های تجاری با اثر کلی ۱۵۴/۰ پایینترین توان گردشگری در سواحل دریای عمان بوده است.

کلیدواژه ها:

گردشگری سواحل ، توان های گردشگری ، اقتصاد دریا ، دریای عمان.