تاثیر طراحی مسکن بیوفیلیک بر سلامت روانی ساکنان

در دهه های اخیر، افزایش شهرنشینی و گسترش فضاهای شهری موجب کاهش ارتباط انسان با طبیعت شده است. این مسئله پیامدهایمنفی متعددی ازجمله کاهش سلامتروانی در ساکنان مناطق شهری داشته است. دراینمیان، طراحی مسکن با رویکرد بیوفیلیک به عنوانراهکاری جهت بازگرداندن عناصر طبیعی به محیط زندگی انسان مطرح شده و می تواند در بهبود سلامت روانی ساکنان تاثیرگذار باشد.این پژوهش به بررسی تاثیر طراحی مسکن بیوفیلیک بر سلامت روانی ساکنان می پردازد و به دنبال شناسایی مولفه های موثر طراحیبیوفیلیک بر بهبود شاخص های روانشناختی ساکنان است. این تحقیق به روش توصیفی-تحلیلی انجام شده و ازطریق واکاوی مطالعاتقبلی و داده های موجود در زمینه تاثیر طراحی بیوفیلیک بر سلامت روانی، یافته های مرتبط جمع آوری و بررسی شده اند. نتایج پژوهشنشان میدهد که طراحی بیوفیلیک ازطریق افزایش ارتباط با عناصر طبیعی به مثابه نور طبیعی، گیاهان و فضاهای باز میتواند باعث کاهشاضطراب، استرس و بهبود حس رفاه روانی ساکنان شود. همچنین این نوع طراحی میتواند موجب افزایش خلاقیت و رضایت از محیطزندگی موثر وافع گردد. طراحی مسکن بیوفیلیک به عنوان یک راهکار کارآمد برای بهبود سلامت روانی در محیط های مسکونی پیشنهادمی شود. این پژوهش نشان میدهد که ترکیب طبیعت با فضاهای زندگی میتواند تاثیر مثبتی بر سلامت روانی داشته و به ارتقای کیفیتزندگی ساکنان منجر شود.

کلیدواژه ها:

ارتباط انسان با طبیعت ، سلامتروانی ، طراحی مسکن ، رویکرد بیوفیلیک ، محیط زندگی