ارائهی راهکارهای طراحی ساختارهای جدید در زمینه ی تاریخی شهر اصفهان براساس رویکرد معماری میان افزا

شهر بار تاریخی ادوار مختلف را به دوش میکشد و همچون موجودی زنده به حفظ و تداوم حیات خود نیاز دارد. در حقیقت شهر حاصلدوره های مختلف تاریخی است و عصر حاضر نیز مانند دوره های پیشین تاثیر خود را بر بدنهی شهر خوهد گذاشت. پیدایش بناهای جدیددر میانه ی بافت تاریخی میراثی است که معماری معاصر برای آینده پدید میآورد. هم نشینی تازه شکل گرفته میان دانه های موجود دربافت و ساختارهای جدید، میتواند باعث بازگرداندن بافت تاریخی به حیات شهری و باززنده سازی اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی آنشود. برای رسیدن به مداخلهای موفق این پرسش به وجود می آید که چه معیارهایی برای ایجاد ساختار جدید در بافت تاریخی وجوددارد و مناسب ترین رویکرد برای طراحی بنای میانافزا کدام است؟ در این راستا برای شناخت معماری میان افزا و رویکردهای جهانینسبت به این موضوع، ابتدا به بررسی مطالعات پیشین و دیدگاه های نظریه پردازان این حوزه پرداخته میشود و پس از آن ویژگی ها وخصوصیت های تاثیرگذار زمینه ی تاریخی بر طرح بنای میان افزا مطرح میگردد و در پایان معیارها و عواملی که باید در طراحی کالبدجدید در نظر گرفته شود ارائه میشود. بر اساس چهارچوب به دست آمده، شناخت خصوصیات بافت تاریخی، بر انتخاب راهکار طراحیبنای جدید تاثیرگذار خواهد بود.

کلیدواژه ها:

ساختارهای جدید ، معماری میان افزا ، زمینه ی تاریخی