نقش مدیران مستقل در بهبود حاکمیت شرکتی

اثربخشی مدیران مستقل در تصمیم گیری های مستقل برای حاکمیت شرکتی بهتر در سازمان ها اغلب مورد سوال قرار گرفته است . هدف این مقاله بررسی نقش آنها در تصمیم گیری شرکت در هند و دلایل ناکارآمدی آنها است . این مقاله به بررسی محیط نظارتی و اصلاحات جاری می پردازد که مدیران مستقل در آن فعالیت می کنند. عوامل مهمی مانند الگوهای مالکیت ،فرآیند انتصاب و انتخاب را که بر استقلال آنها تاثیر می گذارد، شناسایی می کند. این تجزیه و تحلیل از مقالات روزنامه ها،وبلاگ ها، الزامات نظارتی هند، قانون شرکت ها و ادبیات مرتبط استخراج می شود .یافته ها نشان می دهد که استقلال مدیران تا حد زیادی در شکل باقی می ماند، اما در عملکرد نیست . این مقاله انتخاب منصفانه و قوی تر از طریق یک مرجع مستقل و افشای استعفای مدیران مستقل را توصیه می کند. به مدیران مستقل باید اختیارات بیشتری داده شود و طرح ریسک -پاداش آنها باید تحلیل شود. این مقاله بر نیاز مدیران مستقل برای مستقل بودن واقعی از مدیریت ارشد، مروجین و سایر مدیران موجود تاکید می کند. این قانون خواستار رویه های انتصاب سخت گیرانه تر و شفاف تر است تا اطمینان حاصل شود که مدیران مستقل تحت تاثیر مدیریت ارشد قرار نمی گیرند و می توانند برای هیئت مدیره شرکت عینی تر شوند.

کلیدواژه ها:

استقلال هیات مدیره ، حاکمیت شرکتی ، استقلال مدیران .