بررسی رابطه بین عدم تقارن اطلاعاتی و هزینه حقوق صاحبان سهام با فراوانی گزارشگری مالی

فو، کرافت و ژانگ (۲۰۱۲)، نمونه ای از شرکت ها را با فراوانی گزارشگری مالی ، از سال ۱۹۵۱ تا ۱۹۷۳ برای ارزیابی این موضوع که آیا فراوانی گزارشگری مالی با پایین بودن عدم تقارن اطلاعاتی و هزینه حقوق صاحبان سهام مرتبط است ، مورد بررسی قرار دادند. علاوه براین ، آنها ۴ نوع روش شناسی مختلف (روش حداقل مربعات، اثرات ثابت ، روش دومرحله ای حداقل مربعات و آزمون همسانی نمونه ها را بکار گرفتند). نتایج آنها نشان می دهد که شرکت هایی با فراوانی گزارشگری مالی بالا (مانند گزارشگری فصلی یا سالانه ) منجر به پایین بودن عدم تقارن اطلاعاتی و هزینه حقوق صاحبان سهام می گردد . مدل های نظری مختلف مانند دایاموند (۱۹۵۸) و دایاموند و ورچیا (۱۹۹۱)، استدلال می نمایند که کیفیت بالاتر افشاء می تواند میزان عدم تقارن اطلاعاتی میان شرکت کنندگان در بازارهای مالی را کاهش داده و در نتیجه به کاهش هزینه سرمایه و افزایش نقدشوندگی بیانجامد. این پژوهش در جستجوی آن است تا فرضیه ها و طرح پژوهشی فو، کرافت و ژانگ (۲۰۱۲) را تشریح کرده و پیشنهادهایی را برای تحقیقات آتی فراهم نماید.

کلیدواژه ها:

فراوانی گزارشگری مالی ، عدم تقارن اطلاعاتی ، هزینه حقوق صاحبان سهام ، افشای داوطلبانه