بررسی تاثیر متغیرهای جوشکاری انفجاری بر رفتار خوردگی اتصال انفجاری ورقهای فولاد ۵۲- St مس

در این پژوهش ، تاثیر متغیرهای جوشکاری انفجاری بر رفتار و خواص خوردگی اتصال غیرهمجنس مس به فولاد ۵۲St در محیط NaCl مورد بررسی قرار گرفت . فرایند جوشکاری انفجاری با ترکیبات مختلف مواد انفجاری که منجر به سرعت های برخورد متفاوت می شود انجام شد. به این منظور نمونه های A، B و C به ترتیب با ترکیب مواد منفجره ۸۰% آنفو +۲۰% تی ان تی ، ۹۰% آنفو + ۱۰% تی انتی و ۹۵% آنفو + ۵% تی ان تی جوشکاری شدند. بررسی سطوح اتصال به کمک میکروسکوپهای نوری و الکترونی روبشی انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش ماده منفجره با شدت انفجار بیشتر (TNT) فصل مشترک از حالت صاف به حالت موجی تغییر کرد. همچنین نتایج ریزسختی سنجی نشان داد که با افزایش ماده منفجره سریع الانفجار، سختی نمونه ها در اطراف فصل مشترک افزایش یافت . در بررسی نتایج طیف نگاری امپدانس الکتروشیمیایی مشخص شد با موجی شدن فصل مشترک اتصال، مقدار n (ضریب غیریکنواختی سطح ) کاهش یافته به طوری که در نمونه با ترکیب ۸۰% آنفو +۲۰% تی ان تی بیشترین خوردگی ثبت شد. نتایج منحنی های پلاریزاسیون تافل نشان داد کمترین سرعت خوردگی مربوط به نمونه با ترکیب بار انفجاری ۹۵% آنفو + ۵% تی ان تی و بیشترین سرعت خوردگی مربوط به نمونه با ترکیب بار انفجاری ۸۰% آنفو +۲۰% تی انتی بوده است .

کلیدواژه ها:

جوشکاری انفجاری ، آزمون پولاریزاسیون ، بار انفجاری ، آزمون امپدانس الکتروشیمیایی