بررسی تاثیر نورد بر خواص متالورژیکی اتصال انفجاری ورق های مس - آلومینیوم

روش نورد به عنوان یکی از تکنیک های موثر در شکل دهی فلزات و جوشکاری انفجاری به عنوان روشی کارآمد برای اتصال فلزات غیرمشابه ، مورد توجه قرار گرفته است . در این پژوهش ، تاثیر مقدار کرنش بر ریزساختار و سختی اتصال انفجاری ورقهای مس و آلومینیوم بررسی شده است . جوشکاری انفجاری با استفاده از ماده منفجره به ضخامت ۱۳ میلی متر و فاصله توقف ۳ میلی متر انجام شد.نتایج نشان داد که فصل مشترک موجی اتصال مس -آلومینیوم شامل بخش های مختلفی است . در فرایند نورد، فصل مشترک کشیده و مسطح می شود و مناطق گردابه ای فشرده می شوند. میکروسکوپ نوری پس از نورد کاهش دامنه موجها را نشان داد. با انجام تغییر شکل ، ترکیبات بین فلزی به دلیل ماهیت ترد و شکننده خود، می شکنند و گردابه های حاصل تقریبا صاف می شوند. نتایج ریزسختی سنجی نشان داد که سختی پس از نورد به دلیل تغییر سایز دانه ها، افزایش چگالی نابجایی و دوقلویی افزایش یافته است . همچنین ، لایه مس سختی بیشتری (۱۰۶ ویکرز) نسبت به لایه های آلومینیومی (۵۲/۱ ویکرز) از خود نشان می دهد که ناشی از تفاوت انرژی نقص چیدن این فلزات است .

کلیدواژه ها:

جوشکاری انفجاری ، مس ، آلومینیوم ، نورد.