ساخت و بررسی خواص مکانیکی داربست هیدروکسی آپاتیت-کیتوسان به روش چاپگر سهبعدی

استخوانها می تواند تحت تاثیر آسیب ها، شکستگی ها، بیماری ها، تصادفات و اختلالات عملکردی باشد. استراتژی های درمانی مختلفی معرفی شده اند که در آنها استفاده از داربست یک راهحل عالی برای عملکرد بافت استخوان در نظر گرفته می شود. از میان روش های موجود برای چاپ داربست های استخوانی ، روش مبتنی بر اکستروژن از روش های پیشرفته بوده و دارای ویژگی های استفاده از زیست مواد مختلف و امکان ساخت داربست ها با اندازه تخلخل های کنترل شده می باشد. هیدروکسی آپاتیت به علت شباهت ترکیب شیمیایی و بلوری به فاز معدنی استخوان، زیست سازگاری عالی و استخوان سازی بالا، به عنوان ماده ی سرامیکی در ساخت داربست قابل توجه است . از طرفی استفاده از کیتوسان همراه با هیدروکسی آپاتیت به صورت کامپوزیت ، با توجه به خواص بیولوژیکی کیتوسان، منجر به ایجاد ترکیب کامپوزیتی مطلوب می شود. در این پژوهش برای ساخت داربست با استفاده از چاپگر سه بعدی از ماده ی کامپوزیتی هیدروکسی آپاتیت -کیتوسان (نسبت وزنی هیدروکسی آپاتیت به کیتوسان، ۶۶ به ۳۴ و ۴۰ به ۶۰) استفاده شد. نتایج طیف FTIR مربوط به کیتوسان و کیتوسان- هیدروکسی آپاتیت نشان دهنده ی این است که کیتوسان و هیدروکسی آپاتیت و گلسیرول (به عنوان شبکه ساز) با پیوند فیزیکی هیدروژنی و نه پیوند شیمایی ، به هم متصل شدند. داربست با بیشترین درصد تخلخل حدود ۹۰ درصد و اندازه ی میانگین تخلخل ۵۳,۳۱۸ µm، دارای مدول یانگ در ۱۵ درصد کرنش ، ۳۹,۱۶ MPa و استحکام فشاری در ۱۵ درصد کرنش ، ۰۴۷۱,۲ MPa تهیه شد.

کلیدواژه ها:

داربست ، چاپگر سه بعدی ، هیدروکسی آپاتیت ، کیتوسان