راهکارهای عملی برای تقویت خلاقیت در فرآیند تدریس و یادگیری در مدارس

خلاقیت یکی از مهم ترین مهارت های قرن ۲۱ است که نقش کلیدی در پیشرفت فردی و اجتماعی ایفا می کند. در فرآیند آموزش، روش های تدریس سنتی که عمدتا بر انتقال دانش به صورت یک طرفه تمرکز دارند، معمولا فرصت چندانی برای بروز خلاقیت در یادگیرندگان ایجاد نمی کنند. در مقابل، استفاده از راهکارهای عملی در تدریس می تواند به پرورش خلاقیت و توانایی حل مسئله در یادگیرندگان کمک کند. با توجه به اهمیت این موضوع، بررسی و شناسایی روش های موثر تدریس که موجب تحریک تفکر خلاق در یادگیرندگان شود، امری ضروری به نظر می رسد. مسئله اصلی این پژوهش آن است که چگونه می توان از راهکارهای عملی برای تقویت خلاقیت در فرایند تدریس و یادگیری بهره برد. برخی از این راهکارها شامل روش های تدریس مبتنی بر مسئله، یادگیری مشارکتی، داستان گویی، بازی های آموزشی، و بهره گیری از فناوری های نوین مانند واقعیت افزوده و ابزارهای دیجیتال تعاملی هستند. این روش ها علاوه بر افزایش انگیزه یادگیری، به یادگیرندگان کمک می کنند تا تفکر انتقادی و خلاقانه خود را تقویت کرده و راه حل های نوآورانه ای برای مسائل مختلف ارائه دهند. از سوی دیگر، دبیران نیز باید نقش تسهیل گر را ایفا کنند و محیط یادگیری را به گونه ای طراحی نمایند که خلاقیت یادگیرندگان تشویق و تقویت شود. اهمیت این موضوع زمانی بیشتر مشخص می شود که بدانیم دنیای امروز به نیروی انسانی خلاق، نوآور و دارای مهارت های حل مسئله نیاز دارد و نظام های آموزشی باید بتوانند این توانایی ها را در یادگیرندگان پرورش دهند. بنابراین، بررسی و ارائه راهکارهای عملی برای افزایش خلاقیت در تدریس و یادگیری نه تنها به بهبود کیفیت آموزش منجر می شود، بلکه آینده شغلی و اجتماعی یادگیرندگان را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. در این پژوهش، با مرور مطالعات پیشین، به بررسی روش های عملی و نوآورانه ای پرداخته خواهد شد که به دبیران و سیاست گذاران آموزشی در بهبود فرآیند یادگیری کمک می کنند.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، تدریس نوین ، یادگیری فعال ، روش های تدریس خلاقانه ، مهارت های حل مسئله ، فناوری آموزشی