نقص در سازوکار زور مشروع و فقدان سوژه های بهنجار: رویکردی آسیب شناسانه به نهاد دولت در ایران

نهاد دولت در ایران در ایجاد سوژه­های بهنجار و مطیع قانون اغلب ناکام بوده است. به بیانی روشن تر دولت در ایران از سویی با سازوکارهای ناقص اعمال زور مشروع مواجه بوده و از سوی دیگر نتوانسته سوژه­های بهنجاری را به سان پیامد کشمکش رژیم­های متعارض حقیقت (ایران گرایی، اسلام­گرایی، غرب­گرایی) تدارک ببیند. بدین ترتیب هدف مقاله پاسخ به چرایی ناکامی دولت در ساخت و ایجاد سوژه بهنجار است و لذا با محوریت مفهوم حکومتمندی به عنوان اندیشه متاخر فوکو، مقاله به دنبال آسیب شناسی نهاد دولت در ایران معاصراست. روش این مقاله تکنیک­ ردیابی فرآیند است؛ این تکنیک که نوعی مطالعه موردی است مبتنی بر این پیش فرض است که تبیین یک پدیده خاص مانند آسیب شناسی دولت در ایران، مستلزم بررسی گام به گام سلسله علل تا رسیدن به معلول است. لذا کوشش اصلی ما در بخش روش ترسیم مکانیسم علی ناکارآمدی دولت در ایران است. یافته­ مقاله این است که سوژه سازی و ایجاد سوژه­های بهنجار به مثابه یگانه مسیر اعمال قدرت مشروع در عصر مدرن نقش اساسی در شکل­گیری و استمرار نهاد دولت در ایران با شاخصه حاکمیت قانون دارد، بنابراین هرگونه اختلال در فرایند سوژه سازی را باید نقص در سازوکار اعمال قدرت دولت تعبیر و به عنوان آسیب نهاد دولت شناسایی کرد. نتیجه این مقاله آن است که تنش بین رژیم­های حقیقت در ایران منجر به ناتوانی دستگاه زور در تولید سوژه بهنجار شده و پیامد این بی سوژگی بهنجار، ناکارآمدی دولت است. نهاد دولت در ایران در ایجاد سوژه­های بهنجار و مطیع قانون اغلب ناکام بوده است. به بیانی روشن تر دولت در ایران از سویی با سازوکارهای ناقص اعمال زور مشروع مواجه بوده و از سوی دیگر نتوانسته سوژه­های بهنجاری را به سان پیامد کشمکش رژیم­های متعارض حقیقت (ایران گرایی، اسلام­گرایی، غرب­گرایی) تدارک ببیند. بدین ترتیب هدف مقاله پاسخ به چرایی ناکامی دولت در ساخت و ایجاد سوژه بهنجار است و لذا با محوریت مفهوم حکومتمندی به عنوان اندیشه متاخر فوکو، مقاله به دنبال آسیب شناسی نهاد دولت در ایران معاصراست. روش این مقاله تکنیک­ ردیابی فرآیند است؛ این تکنیک که نوعی مطالعه موردی است مبتنی بر این پیش فرض است که تبیین یک پدیده خاص مانند آسیب شناسی دولت در ایران، مستلزم بررسی گام به گام سلسله علل تا رسیدن به معلول است. لذا کوشش اصلی ما در بخش روش ترسیم مکانیسم علی ناکارآمدی دولت در ایران است. یافته­ مقاله این است که سوژه سازی و ایجاد سوژه­های بهنجار به مثابه یگانه مسیر اعمال قدرت مشروع در عصر مدرن نقش اساسی در شکل­گیری و استمرار نهاد دولت در ایران با شاخصه حاکمیت قانون دارد، بنابراین هرگونه اختلال در فرایند سوژه سازی را باید نقص در سازوکار اعمال قدرت دولت تعبیر و به عنوان آسیب نهاد دولت شناسایی کرد. نتیجه این مقاله آن است که تنش بین رژیم­های حقیقت در ایران منجر به ناتوانی دستگاه زور در تولید سوژه بهنجار شده و پیامد این بی سوژگی بهنجار، ناکارآمدی دولت است.

کلیدواژه ها:

دولت مدرن ، زور مشروع ، حکومت مندی ، رژیم های حقیقت ، سوژه بهنجار