مداخله بازی درمانی گروهی با تکنیک گل درمانی در کاهش پرخاشگری

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر بازی درمانی گروهی با تکنیک کار با گل بر کاهش پرخاشگری دختران ۱۱ تا ۱۲ ساله می پردازد. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. به این منظور، از بین مناطق آموزش و پرورش شهرستان شهریار، یک منطقه به صورت تصادفی انتخاب و سپس دو دبستان (یکی به عنوان گروه آزمایش و دیگری به عنوان گروه کنترل) در آن منطقه به صورت تصادفی برگزیده شدند. پس از اجرای پرسشنامه شخصیتی آیزنگ بر روی دانش آموزان کلاس پنجم این دو دبستان (۱۰۰ نفر) برای شناسایی دانش آموزان برونگرا، ۱۲ نفر از دانش آموزانی که بیشترین نمره برون گرایی را کسب کرده بودند، به صورت تصادفی به عنوان گروه آزمایش و ۱۲ نفر دیگر به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. سپس پرسشنامه شخصیتی آیزنگ به عنوان پیش آزمون برای هر دو گروه اجرا شد. پس از تشکیل گروه های آزمایش و کنترل و اجرای مداخله (بازی درمانی گروهی با تکنیک کار با گل)، پرسشنامه شخصیتی آیزنگ به عنوان پس آزمون برای هر دو گروه اجرا شد. نتایج نشان داد که بازی درمانی گروهی با تکنیک کار با گل به طور معناداری (P=۰.۰۰۱) موجب کاهش پرخاشگری، برون گرایی و دروغ گویی در دختران پرخاشگر ۱۱ تا ۱۲ ساله شد، اما تاثیری بر رفتار نوروتیک نداشت (P=۰.۱۰۶). با توجه به مزایای این تکنیک در درمان پرخاشگری، پیشنهاد می شود که این روش درمانی در کنار سایر روش های مرسوم به والدین و معلمان پرورشی آموزش داده شود.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی گروهی ، تکنیک کار با گل ، کاهش پرخاشگری ، دختران ۱۱-۱۲ ساله ، طرح شبه آزمایشی.