در باب تاثیر زلزله نزدیک و دور از گسل بر ضریب کاهش مقاومت و نسبت تغییر شکل غیر ارتجاعی به ارتجاعی با رویکرد تقاضای شکل پذیری

مطالعه خسارت های زلزله های قبل موید ورود پاسخ سازه به ناحیه غیرخطی است. در این حالت نیروی برش پایه و تغییر مکان سازه نبست به حالت الاستیک تفاوت دارد. چنانچه زلزله نزدیک گسل باشد، این تفاوت ها می تواند چشمگیرتر باشد. به همین دلیل در این پژوهش دو ضریب کاهش مقاومت در اثر شکل پذیری (Rµ) و نسبت تغییر شکل غیر الاستیک به الاستیک (CR) برای مولفه های موازی و عمود برگسل زلزله نزدیک و دور از گسل محاسبه شده اند. همچنین حساسیت این دو پارامتر به ضریب کرنش سخت شدگی (α) و میرایی بررسی گردید. CR به دست آمده با C۱ پیشنهادی در فیما ۴۴۰-مقایسه شد. درنهایت ضریب بزرگنمایی تغییر مکان به ضریب رفتار برای سطوح مختلف شکل-پذیری محاسبه شده است. برای محاسبه نتایج درمجموع ۱۰۶۴۰۰ تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی انجام گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که Rµ زلزله نزدیک می تواند با مقدار متناظر حاصل از زلزله دور تفاوت داشته باشد. همچنین CR چندان به نوع رکورد وابسته نبوده و با افزایش پریود به یک همگرا می شود. حساسیت Rµ و CR در برابر α قابل توجه نیست. بعلاوه با افزایش ضریب میرایی، نمودارهای Rµ و CR از حالت مضرس خارج شده و هموارتر می گردد. درنهایت استفاده از C۱ متناسب با نوع رکورد و دوره تناوب سازه می تواند محافظه کارانه یا غیر محافظه کارانه باشد.

کلیدواژه ها:

Near field motions ، ductility ، Nonlinear time history analysis ، behavior factor ، FEMA۴۴۰ ، ضریب کاهش مقاومت ، تغییر شکل غیر ارتجاعی ، زلزله نزدیک گسل ، فیما ۴۴۰ ، مولفه موازی و عمود بر گسل