مدلسازی و بررسی رفتار لرزه ای قابهای بتن مسلح مجاور هم با اعمال اثرات برخورد

در هنگام زلزله، ارتعاش غیرهم فاز ساختمانهای مجاور باعث برخورد و ضربه بین آنها می شود که شرایط بارگذاری بحرانی تری از حالت ارتعاش بدون ضربه ایجاد می کند. فراوانی نمونه هایی از عدم اجرای درز انقطاع در ساختمانهای موجود، اهمیت پرداختن به این موضوع را افزایش می دهد. در تحقیق حاضر پس از توسعه و پیاده سازی مدل ویسکو الاستیک غیر خطی برای شبیه سازی برخورد سازه ها در نرم افزار مورد استفاده، با مدلسازی قابهای بتن مسلح مجاور هم در شرایط مختلف و بررسی رفتار آنها تحت اثر مجموعه ای از رکوردهای واقعی زلزله و تحت شتاب افزاینده، اثر برخورد سازه ها مورد مطالعه قرار می گیرد. این قابها نخست به روش مستقیم طراحی بر اساس تغییرمکان برای اطمینان به دستیابی به یک تغییرمکان از پیش مشخص در سطح خطر مورد نظر، طراحی شده سپس با قرار دادن مدلهای سازه ای با ارتفاع متفاوت در کنار یکدیگر و فاصله درز انقطاع مختلف، تحت مجموعه رکوردهای نمونه انتخابی مورد تحلیل دینامیکی افزاینده قرار گرفته و اثر برخورد سازه ها بر تغییرمکان نسبی طبقات و ظرفیت فروریزش مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج بدست آمده گویای این مطلب است که با در نظر گرفتن شکست برشی سازه های مجاور هم با تراز طبقات متفاوت، ظرفیت فروریزش سازه های مجاور پس از برخورد به شدت کاهش می یابد. بنابراین اثرات موضعی برخورد در محل ضربه اهمیت بالایی دارد و لازم است در ارزیابی لرزه ای سازه ها مورد بررسی دقیق قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

structural pounding ، reinforced concrete frames ، Seismic Performance ، direct displacement-based design ، برخورد سازه ها ، قابهای بتن مسلح ، عملکرد لرزه ای ، طراحی بر اساس تغییرمکان