بررسی مدل سینتیکی کاهش شوری آب به روش گیاه پالایی توسط سه گونه گیاه شورزی

تصفیه و استفاده دوباره از فاضلاب در تالاب ها روشی جایگزین، کم هزینه و درعین حال دوستدار محیط زیست می-باشد. در بیشتر موارد، درجه شوری در فاضلاب تصفیه شده، به خصوص در مناطق خشک و نیمه خشک، افزایش می یابد. استفاده از روش گیاه پالایی می تواند به مقدار زیاد این مشکل را برطرف سازد.در این تحقیق جهت ارزیابی توانایی کاهش شوری آب توسط سه گونه گیاه شورزی فرانکینیا، آتریپلکس و فستوکا،آزمایش هایی با غلظت های مختلف شوری آب انجام شد و سپس تحلیل سینتیکی روند کاهش شوری و سرعت جذب نمک توسط گیاهان به وسیله معادلات و مدل های سینتیکی صورت پذیرفت. از سوی دیگر با تطبیق داده های موجود با مدل سینتیکی مایکل- منتن و لاینووربرک، در خصوص تبعیت هر یک از گیاهان مورد آزمایش از مدل های مذکور نتایجی حاصل شد. بر اساس نتایج این تحقیق گیاهان فرانکینیا، فستوکا و آتریپلکس در طول دوره تیمار با آب شور با افزایش میزان شوری، ابتدا دارای معادلات سینتیکی از مرتبه ۱ با ضرایب همبستگی ۷/۹۷، ۹/۹۵ و ۰۱/۹۷ بوده و به تدریج با افزایش میزان شوری سه گیاه مذکور دارای معادلات سینتیکی از مرتبه ۲، ۰ و ۱ بودند که در نتیجه گیاه آتریپلکس در برابر تنش شوری مقاوم تر تشخیص داده شد. در بازه کاهش شوری نیز، پیروی گیاهان فرانکینیا و آتریپلکس از معادلات مرتبه ۲، عملکرد بهتر این گیاهان در کاهش شوری نسبت به گیاه فستوکا را اثبات کرد. بیش ترین تبعیت داده های گیاه فرانکینیا از مدل لاینووربرک و گیاه آتریپلکس از مدل مایکل-منتن نیز در این تحقیق نشان داده شد.

کلیدواژه ها:

Frankenia ، Festuca ، Atriplex ، Salinity reduction ، Kinetic models ، فرانکینیا ، فستوکا ، آتریپلکس ، کاهش شوری ، مدل سینتیکی