بهبود شبکه نقاط کنترل در تحلیل ایزوژئومتریک سازه های متقارن محوری با استفاده از روشهای تخمین خطا مبتنی بر بازیافت تنش

روش ابداعی این پژوهش، با استفاده از برآورد خطای مبتنی بر بازیافت تنش، به حل تطبیقی و بهبود شبکه مسائل متقارن محوری در تحلیل ایزوژئومتریک می پردازد. بدین منظور، بعد از محاسبه نرم خطای انرژی، مقادیر تخمینی خطا در مجاورت نقاط کنترلی به عنوان گرادیان حرارتی به المان های رابط بین این نقاط اختصاص می یابد. پس از تحلیل شبکه المانهای فرضی که دچار تغییر دما شده اند آرایش جدیدی از نقاط کنترلی و بردارهای گرهی حاصل می شود؛ که انتظار می رود بکارگیری این روند در چند سیکل در تحلیل ایزوژئومتریک مسائل متقارن محوری منجر به توزیع بهتر خطا در دامنه و در نتیجه حصول شبکه ای بهینه برای محاسبه انتگرالها شود. جهت بررسی کارایی و نشان دادن افزایش دقت در نتایج تحلیل مسائل متقارن محوری به مدل سازی عددی دو مساله الاستیسیته با شرایط تقارن محوری، که دارای حل تحلیلی هستند، پرداخته شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که روش بهبود شبکه ارائه شده در کاهش میزان خطا موثر بوده و می تواند جهت افزایش دقت نتایج تحلیل ایزوژئومتریک مسائل متقارن محوری مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

Isogeometric analysis ، Control Point ، Adaptive Analysis ، Axisymmetric ، Error Norm ، تحلیل ایزوژئومتریک ، نقاط کنترلی ، حل تطبیقی ، متقارن محوری ، نرم خطا