بهبود عملکرد پی های سطحی مربعی توسط لبه های محیطی

به دلیل گسترش روزافزون نوع جدیدی از روش های بهسازی پی های سطحی در ژئوتکنیک، بررسی عملکرد استفاده از صفحات قائم تحتانی در زیر پی های سطحی، به عنوان پی های لبه دار ضروری است. پی های لبه دار می توانند به عنوان جایگزین مناسب برای پی های سطحی، نیمه عمیق و عمیق در کاربری های پی های مخازن نفت و گاز، توربین های بادی و سکوهای حفاری استفاده شوند. رفتار پی های سطحی مربعی واقع بر ماسه محصور شده توسط صفحات قائم، با استفاده از مدل سازی فیزیکی کوچک مقیاس مطالعه شد. تاثیر پارامترهایی شامل نسبت طول لبه به عرض پی، اندازه پی، مقاومت برشی ماسه و زبری سطوح پی، بر رفتار پی های لبه دار از نظر ظرفیت باربری، نشست و ضریب واکنش بستر، تحت بارهای فشاری مورد ارزیابی قرار گرفته و با عملکرد پی های سطحی و نیمه عمیق مقایسه شدند. نتایج نشان داد که ظرفیت باربری و نشست پی های لبه دار نزدیک به مقادیر پی های نیمه عمیق، در عمق و عرض یکسان است. نتایج حاصله نشان داد که وجود لبه، ظرفیت باربری و ضریب واکنش خاک را افزایش و نشست پی سطحی را کاهش می دهد. افزایش در ظرفیت باربری و کاهش در نشست پی های سطحی، با افزایش طول لبه و کاهش مقاومت برشی ماسه، افزایش می یابد. نسبت ظرفیت باربری پی های لبه دار به پی های سطحی، در محدوده ۴/۲ تا ۱/۵ برابر مشاهده شده و مقدار نشست پی لبه دار نسبت به پی سطحی تا حدود ۹۱% کاهش یافت. ضریب واکنش بستر، در محدوده بین ۵/۱ تا ۲۳/۴ برابر بهبود یافت. بر پایه تحلیل نتایج، نمودارها و روابطی جهت تخمین مقادیر ظرفیت باربری، نشست و مدول عکس العمل بستر پی های لبه دار ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

Skirted foundation ، inferior skirt ، bearing capacity ، Settlement ، Physical Modeling ، پی لبه دار ، لبه تحتانی ، ظرفیت باربری ، نشست ، مدل سازی فیزیکی