نسبت تغییر مکان غیر الاستیک برای سازه های در معرض زلزله های پالسگونه حوزه نزدیک

در این مقاله نتایج حاصل از مطالعات آماری انجام شده بر روی نسبت تغییر مکان غیر الاستیک سازه های در معرض زلزله های حوزه نزدیک پالسگونه ارائه شده است. این تحقیق از آنرو مورد اهمیت است که، می توان از نتایج آن برای ارزیابی تغییر مکان غیر الاستیک نیاز برای سازه هایی که سختی و مقاومت جانبی مشخصی دارند و در معرض زلزله های حوزه نزدیک قرار دارند، مورد استفاده قرار بگیرد. نسبت تغییر مکان غیر الاستیک از پاسخ سیستمهای یکدرجه آزادی که دارای ۶ سطح از ضریب کاهش مقاومت هستند و در معرض ۶۱ رکورد حوزه نزدیک پالسگونه قرار دارند، بدست آمده است. اثر نرمال کردن دوره تناوب با دوره تناوبی که بیشترین مقدار تغییر مکان طیفی رخ می دهد، ضریب کاهش مقاومت، پریود همراه با پالس سرعت TP ، بزرگا و فاصله زلزله، میزان سخت شوندگی بعد از جاری شدن و رفتار هیسترسیس سازه، بر روی نسبت تغییر مکان غیر الاستیک مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد در دوره تناوب های کم، کاهندگی سختی و مقاومت باعث افزایش تغییر مکان غیر الاستیک نیاز می شود. در انتها یک رابطه ساده برای برآورد میانگین نسبت تغییر مکان غیر الاستیک سازه ها در اثر زلزله های حوزه نزدیک پالسگونه ارائه شد.

کلیدواژه ها:

Near fault ground motions ، pulse like ، inelastic displacement ratio ، displacement demand ، stiffness degrading ، زلزله های حوزه نزدیک ، پالسگونه ، نسبت تغییر مکان غیر الاستیک ، تغییر مکان نیاز ، کاهندگی سختی