مدل تحلیلی برنامه ریزی تولید سفر در شبکه حمل و نقل پس از بحران زلزله

با توجه به اثرات خاص وقوع بحران بر تقاضای سفر، نظیر هجوم تقاضا به شبکه در دوره زمانی کوتاه و رفتار آشوبناک استفاده کنندگان شبکه حمل و نقل، بررسی مساله تقاضای سفر پس از بحران امری ضروری به نظر می رسد. در این مطالعه بررسی شده است که سفرها بلافاصله پس از وقوع زلزله با چه اهدافی خواهد بود و چه فاکتورهایی می تواند در تصمیم گیری افراد برای سفر پس از زلزله موثر باشد. عوامل موثر بر رفتار ترافیکی افراد تحت ۲ سناریو زلزله (شدید، متوسط) با استفاده از مدل لوجیت چندگانه مورد بررسی قرار گرفته است. کاربرد مدل ارائه شده در این تحقیق از نوع توصیفی می باشد. سفرها پس از زلزله با ۴ هدف امدادرسانی، بازگشتن به خانه، تخلیه اضطراری و نداشتن سفر تعریف شده اند. داده های جمع آوری شده نشان داد در صورت وقوع زلزله شدید ۹۰% از افراد ترجیح می دهند به منظور امدادرسانی و یا بازگشت به خانه سفر داشته باشند. در صورت وقوع زلزله متوسط نیز این آمار حدود ۳۵% از افراد خواهد بود که برخلاف انتظار می تواند منجر به بحران ترافیکی در شبکه حمل و نقل گردد. نتایج مدلسازی نشان داد داشتن فرزند و همچنین فاصله زمانی از محل کار به محل امداد از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر انتخاب سفر امدادرسانی هستند. بعلاوه متغیر تحصیلات (غیرمرتبط با زلزله) تاثیری در رفتار افراد پس از بحران ندارد.

کلیدواژه ها:

Behavior models ، Travel demand after disaster ، discrete choice models ، Logit models ، رفتار ترافیکی ، مدل لوجیت چندگانه ، تقاضای سفر پس از بحران ، زلزله