بررسی تجربی خطرپذیری آتش سوزی و همبستگی پارامترهای خطر آتش سوزی برای برخی مصالح ساختمانی پلیمری

رفتار ده ماده ساختمانی پلیمری در برابر آتش با گرماسنج مخروطی در تابش kW/m۲ ۵۰ آزمایش شد. خطرپذیری این مواد در آتش سوزی شامل حرارت و دود آزاد شده، با روش های گوناگون بررسی و بحث شد. بیش تر مواد بررسی شده، رفتار خطرناکی برای آتش داشتند. از دید حرارتی، نمونه­های MDF، موکت و اپوکسی و از دیدگاه دود و سمیت، نمونه­های پلی کربنات و اپوکسی بسیار خطرناک نشان دادند. بنابراین برای به کار بردن این مواد در ساختمان باید مقررات مناسب، تدوین و محدودیت های کاربرد آن ها مشخص شود. پارامترهای حرارتی ناشی از سوختن مواد، با هدف ارزیابی خطر آن ها در گسترش آتش سوزی بررسی شد. نتایج نشان داد که پارامترهای زمان افروزش، شدت رهایش گرما و کل رهایش گرما، مهم ترین ویژگی ها برای تعیین خطر گسترش آتش سوزی است. زمان افروزش بر زمان وقوع گر گرفتگی در اتاق و سرعت پیشروی سطحی شعله بر نازک کاری ها تاثیر مهمی دارد و نادیده گرفتن آن می تواند به پیش بینی اشتباه خطر گسترش آتش سوزی منجر شود. از دیدگاه سمیت، منحنی منوکسید کربن کنار پارامتر سمیت می­تواند برای ارزیابی خطر سمیت به کار رود.

کلیدواژه ها:

Fire safety ، fire risk ، building code ، smoke toxicity ، cone calorimeter ، ایمنی برابر آتش ، خطر آتش سوزی ، مقررات ساختمانی ، پتانسیل دود و سمیت ، گرماسنج مخروطی