روشی بر پایه استفاده از الگوریتم ژنتیک برای طراحی بهینه ی میراگر جرمی تنظیم شده ی چندگانه تحت ارتعاش زلزله

برای بهبود کارایی و توانایی میراگر جرمی تنظیم شده (TMD) در سازه های خطی و غیرخطی، استفاده از میراگر جرمی چندگانه (MTMD) با مشخصات دینامیکی متفاوت برای میراگرهای جرمی، پیشنهاد شده است. در این پژوهش یک روش موثر برای تعیین پارامترهای بهینه ی MTMD در سازه های چند درجه آزادی خطی پیشنهاد شده که بر پایه ی تعریف یک مسئله بهینه سازی است که در آن کمینه کردن بیشینه پاسخ سازه به عنوان تابع هدف و پارامترهای TMD به عنوان متغیرهای مسئله در نظر گرفته شده است. برای حل مسئله بهینه سازی از الگوریتم ژنتیک (GA) استفاده شده است. برای بررسی کارایی روش پیشنهادی، یک قاب برشی ۱۰طبقه تحت ارتعاش اغتشاش سفید قرار گرفته و برای مقادیر مختلف درصد جرمی و تعداد مختلفTMD ، سامانه میراگر جرمی چندگانه ی بهینه طراحی و کارکرد آن در مقابل تحریک های لرزه ای دورگسل و نزدیک گسل آزموده شده است. نتایج به دست آمده ساده و موثر بودن روش پیشنهاد شده را در طراحی بهینه MTMD، تحت هر ارتعاش خارجی نشان می دهد. همچنین بهبود کارایی ساز و کار MTMD با افزایش درصد جرمی آشکار است.

کلیدواژه ها:

optimization ، passive control ، Tuned Mass Damper (TMD) ، Multiple Tuned Mass Damper (MTMD) ، کنترل غیرفعال ، میراگر جرمی تنظیم شده ، میراگر جرمی تنظیم شده ی چندگانه ، بهینه سازی