مدلسازی عددی اندرکنش پی سطحی و گسیختگی گسل نرمال با تاکید بر تاثیر عمق رسوبات

در زلزله های اخیر، گسیختگی ناشی از گسلش خرابی های زیای را برای سازه های مهندسی به همراه داشته است. تحقیقات نسبتا زیادی نیز در این خصوص بصورت آزمایشگاهی و عددی انجام شده است. در این تحقیقات، با توجه به محدودیت هایی که وجود داشته است عمق رسوبات بالای سنگ بستر بصورت محدود درنظر گرفته شده است. از آنجایی که امکان تاثیر این پارامتر بر روی رفتار اندرکنشی سازه ها و گسل وجود دارد، در این مقاله به بررسی عددی تاثیر عمق رسوبات بر روی اندرکنش یک پی سطحی و گسل نرمال پرداخته شده است. در این خصوص، چهار عمق ۱۵، ۲۰، ۳۰ و ۴۰ متری لحاظ شده اند. نتایج نشان می دهند که در شرایط میدان آزاد برای خاک شل، تقریبا تفاوتی در محدوده زون گسلش برای اعماق مختلف رسوبات وجود ندارد. اما برای خاک متراکم، علیرغم اینکه زون تحت تاثیر گسلش برای اعماق مختلف یکسان است اما گودال ثقلی برای اعماق بیشتر رسوبات مشاهده می شود. در مدل های اندرکنشی نیز مشاهده شده است که شکل کلی مکانیسم اندرکنش پی و گسل برای دو حالت خاک متراکم و شل ثابت باقی مانده است اگرچه مشابه شرایط میدان آزاد، گودال ثقلی به عنوان یکی از مخاطرات در مدل با عمق های بیشتر خاک متراکم مشاهده شد. همچنین، نتایج نشان می دهند که برای تخمین مقادیر دوران پی بهتر است که مدلسازی با عمق های رسوبات در حدود ۲۰ متر و بیشتر انجام پذیرد.

کلیدواژه ها:

Normal fault ، Shallow foundation ، Numerical modelling ، Alluvium depth ، گسل نرمال ، پی سطحی ، مدلسازی عددی ، عمق رسوبات