تاثیر پلیمر پلی آکریل آمید در نگهداشت آلاینده فلز سنگین سرب

خاک­های آلوده به فلز سنگین از مشکلات متداول در سراسر جهان هستند. با وجود تحقیقات وسیعی که در خصوص فرایند اندرکنش پلیمر و خاک­های رسی صورت گرفته، در زمینه فرایند اندرکنش پلیمر و خاک­های آلوده تحقیقات بسیار محدودی انجام شده است. هدف از این پژوهش تعیین تاثیر ترتیب اندرکنش پلیمر و فلزسنگین با بنتونیت بر قابلیت نگهداری آلاینده فلز سنگین در سیستم رس- فلزسنگین و پلیمر است. برای رسیدن به این هدف، در یک سری از آزمایش ها، نمونه های بنتونیت ابتدا در معرض پلیمر و سپس در معرض آلاینده سرب قرار گرفته­ اند. در سری دیگر آزمایش ها، نمونه­ های بنتونیت آلوده به سرب در معرض پلیمر واقع شده ­اند. با بررسی نتایج آزمایش­های تعادل سوسپانسیون خاک در دو سری آزمایش های فوق، قابلیت نگهداشت آلاینده فلز سنگین در این دو روش نمونه سازی  مورد  تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج نشان دهنده آن است که در نمونه­ های رسی عمل آوری شده با  ۳% پلیمر و سپس قرار گرفته در معرض غلظت cmol/kg-soil ۲۰۰ آلاینده فلز سنگین سرب، قابلیت خاک به نگهداشت آلاینده سرب به میزان ۱۹% نسبت به بنتونیت طبیعی افزایش داشته است. این در حالی است که افزودن ۳% پلیمر به نمونه های آلوده به cmol/kg-soil ۲۰۰ سرب، سبب افزایش ۷۲% در میزان قابلیت بنتونیت به نگهداری آلاینده سرب نسبت به بنتونیت طبیعی شد. بر این اساس در خصوص قابلیت نگهداری آلاینده در حضور پلیمر در سیستم رس-فلز سنگین و پلیمر، بین فرایندهای پیوند کووالانسی پلیمر و کاتیون­های سرب و نقش کپسوله کردن آلاینده توسط پلیمر، کپسوله کردن آلاینده فلز سنگین توسط پلیمر، تاثیر بسیار بیشتری دارد.

کلیدواژه ها:

Bentonite ، Heavy metal contaminant ، Polymer ، Buffering capacity ، Solidification. ، پلیمر ، آلاینده فلز سنگین ، قابلیت نگهداشت آلاینده ، بنتونیت ، سرب.