مطالعه خمیر کامپوزیتی پلی وینیل کلراید جهت پوشش دهی در ساختار بتن پارچه ای با فناوری ریخته گری

محصول بتن پارچه­ ای از سه قسمت اصلی، شامل: بستر سه بعدی، سیمان و لایه پوشش دهنده که عموما لایه ژئوممبران از جنس پلی وینیل کلراید می­باشد، تشکیل شده است. از معایب اصلی بتن­های پارچه­ ای تولید شده به روش رایج، جدا شدن لایه­ی پوششی از بستر بتن پارچه­ ای در اثر تنش حرارتی و مکانیکی می­باشد که باعث تضعیف چسب اتصال دهنده لایه به بستر سه بعدی و در بحث کاربردی این محصول مشکل به وجود می­آورد. در این کار، برای پوشش بتن پارچه ­ای از فناوری ریخته­گری پلیمری بر پایه خمیر پلی­وینیل­کلراید، استفاده و خواص محصول مورد بررسی قرار گرفت. در این روش خمیر پلیمری، با روش تیغه­ی دکتر بلید در ضخامت مشخص در یک مرحله و بدون استفاده از (ژئوممبران/چسب) بر روی بستر پارچه پوشش داده می­شود. نتایج نشان داد که بتن پارچه­ ای ساخته شده بر پایه روش ریخته­گری خمیر پلیمری دارای آب بندی، مقاومت مکانیکی و شیمیایی مناسبی بوده و در برابر لایه لایه شدن مقاومت خوبی دارد

کلیدواژه ها:

Concrete canvas ، Geo-membrane ، Polymeric Casting Method ، Polyvinyl Chloride resin. ، بتن پارچه ای ، لایه ی ژئوممبران ، روش ریخته گری پلیمری ، رزین پلی وینیل کلراید