استفاده از پتانسیل سطحی و فاز های نگهداشت برای انتخاب بهینه ی مواد شدت بخشی در رفع آلودگی از کائولینیت

وجود سایت های آلوده از مشکلات متداول در کشورهای مختلف است. بهسازی الکتروکینتیک یک فن­آوری در حال توسعه است که توجه بسیاری از محققین را به خود جلب نموده است. برای افزایش بازده روش الکتروکینتیک از مواد شیمیایی مختلفی استفاده می شود که تحت عنوان شدت بخشی شناخته شده است. با این وجود تاکنون یک الگوی مبتنی بر آزمایشات مستدل برای انتخاب مواد مناسب شدت بخشی در روش الکتروکینتیک ارائه نشده است. هدف نخست این پژوهش، به تعیین نقش فازهای مختلف خاک در نگهداری فلز سنگین سرب معطوف شده است. هدف دوم این مقاله نیز تعیین قابلیت EDTA در رفع آلودگی از فازهای مختلف نگهداری آلاینده در کائولینیت است. به منظور دستیابی به اهداف فوق، یک مجموعه آزمایش تعیین قابلیت نگهداری آلاینده توسط خاک، آزمایش اندازه گیری پتانسیل زتای خاک، و یک مجموعه آزمایش استخراج متوالی آلاینده در فقدان و در حضور EDTA انجام شد. بر اساس نتایج تحقیق حاضر، با تعیین روند تغییرات پتانسیل سطحی و فازهای نگهداری آلاینده ذرات رسی می توان یک الگوی بهینه شدت بخشی برای افزایش راندمان حذف فلزات سنگین طراحی نمود. همچنین، نتایج این تحقیق نشان می دهد که در صورت استفاده از دو غلظت ۰۱/۰ و ۱/۰ مولار  EDTA، میزان رفع آلودگی از خاک تقریبا مشابه بوده است. همچنین، با استفاده از غلظت  cmol/kg-soil ۴ ماده شستشو دهنده EDTA و ۵ بار شستشو، حدود ۸۷% آلاینده فلز سنگین از نمونه جداسازی شده است. از آنجا که در آزمایش الکتروکینتیک، مکانیزم اصلی رفع آلودگی با استفاده از جریان الکتریسیته مستقیم است و EDTA در عمل نقش شدت بخشی در رفع آلاینده دارد به نظر می رسد استفاده از غلظت های کمتر و با تکرار آبشویی بیشتر، از قابلیت اجرایی و صرفه جوئی اقتصادی بزرگ تری برخوردار خواهد بود.

کلیدواژه ها:

Heavy Metal Contaminant ، Kaolinite ، Electrokinetics ، Zeta Potential ، pH. ، EDTA ، آلاینده فلز سنگین ، کائولینیت ، الکتروکینتیک ، پتانسیل زتا ، pH. ، EDTA