ارزیابی روشهای تخمین تغییرمکان جانبی واقعی ساختمانهای بتنی در برابر زلزله

چکیده- در طراحی لرزه ای سازهها، محاسبهی تغییر مکان جانبی بیشینهی سازهها اهمیت زیادی دارد. آئیننامههای طراحی لرزه ای، تغییرمکان جانبی بیشینهی سازهها را در برابر زلزله های شدید، با ضرب تغییر مکان جانبی نظیر طراحی آنها، در ضریبی به نام ضریب بزرگ نمایی تغییرمکان تعیین می - کند. هدف اصلی این مقاله ، بررسی ضریب بزرگنمایی تغییرمکان پیشنهادی در آییننامه های طراحی لرزهای و تعیین نسبت آن به مقدار ضریب رفتار است. برای رسیدن به این هدف از دو روش استفاده شده است . در روش اول که برای تمامی انواع سازهها کاربرد دارد، نسبت ضریب بزرگ نمایی تغییرمکان و ضریب رفتار مستقیما تعیین شد. در روش دوم که فقط برای قاب های خمشی بتن مسلح تحقیق شده است، هر یک از ضرایب بزرگنما یی تغییرمکان و رفتار به طور جداگانه محاسبه شده و سپس ، نسبت آنها تعیین شده است . نتایج حاصل از هر دو روش حاکی از این مطلب است ک ه مقدار نسبت ضریب بزرگنمایی تغییرمکان و ضریب رفتار در آیینامههای طراحی لرزه ای، کوچک تر از مقادیر واقعی است و بهتر است در مورد آنها تجدید نظر قرار شود.

کلیدواژه ها:

Displacement amplification factor ، Force reduction factor ، Maximum lateral displacement ، Ductility factor ، ضریب رفتار ، کلید واژگان: تغییرمکان جانبی بیشینه ، ضریب بزرگن مایی تغییر مکان ، زمان تناوب اصلی ، زلزلههای شدید و ضریب شکلپذیری