نقش و مفهوم رنگ و نمادها در زندگی و پوشاک ایران باستان

از دیرباز که بشر چشم به جهان هستی گشود و انسان موجودیت یافت دو چیز برای او اهمیت یافت، اول رنگ و دیگری علایم و نشانه ها، انسان بدوی با تکرار پدیدهای طبیعی و تغییر رنگ محیط مانند درختان و زمین مفهوم روز و شب و فصل ها را درک کرد و با علامت گذاری شروع و پایان هر اتفاق بر روی سنگ ها و دیوارهای غار ها تکرار آن ها را آموخت و خود را برای اتفاقاتی همچون سرما، گرما، کمبود غذا و یا پناه بردن به محیط های امن تر ویا گرم ترآماده کرد و ادامه حیات را عملی تر و راحت تر کردند.در ایران باستان همانند بسیاری از مناطق متمدن دنیا، لباس ها و پوشاک نه تنها وسیله ای برای محافظت از بدن، بلکه ابزاری برای بیان هویت اجتماعی، فرهنگی، دینی و سیاسی افراد نیز بوده اند. نمادها و نقوش مختلف در طراحی و تزیین لباس ها، معنای خاصی داشته و گاهی نشانه هایی از مقام، وضعیت اجتماعی، باورهای دینی و یا ویژگی های فرهنگی یک قوم یا طبقه اجتماعی خاص بودند.

کلیدواژه ها:

نماد ، رنگ ، لباس ، ایران باستان