بررسی تاثیر مداخله »توانبخشی مبتنی بر خانواده« بر کیفیت زندگی معلول

همگام با پیشرفت های علمی و صنعتی شدن جامعه، شیوع معلولیت نیز به فزونی است. زندگی مدرن، از سویی زمینه بروز سوانح و حوادث معلولیت نیز رو به فزونی است. بنابراین امروزه بررسی و ارتقاء کیفیت زندگی در افراد معلول یکی از مهمترین اهداف برنامه های توانبخشی محسوب می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر مداخله مراقبینآموزش دیده »توانبخشی مبتنی بر خانواده در منزل معلول جسمی حرکتی شدید« بر کیفیت زندگی وی است. روش تحقیق: این مطالعه مداخلهای به صورت شبه تجربی می باشد و بر روی ۲۵ معلول جسمی حرکتی شدید تحت پوشش مرکز جامع توانبخشی پویش به عنوان گروه مداخله یا آزمایش و ۲۵ معلول جسمی حرکتی شدیدتحت پوشش بهزیستی که خدمات توانبخشی مبتنی بر خانواده را دریافت نمیکردند به عنوان گروه کنترل انجام شد. نمونهها از طریق نمونه گیری ساده و در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش »پرسشنامه کیفیت زندگی« بود که شامل ۸ خرده مقیاس میباشد. قسمت دیگر پرسشنامه مربوط به اطلاعات دموگرافیک شامل سن، جنس، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات و شغل. . . است. خدمات توانبخشی مبتنی بر خانواده طبق برنامه مرکز جامع توانبخشی پویشهفته ای ۳ روز، هر روز به مدت ۱۵۰ دقیقه و به طول ۶ ماه بر روی گروه مداخله انجام شد. یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که افرادی که از خدمات توانبخشی مبتنی بر خانواده بهره مند هستند بطور قابل توجهی دارای وضعیت کیفیت زندگی بهتری هستند. بررسی نتایج این مطالعه، تاثیر قابل ملاحظه خدمات توانبخشی مبتنی بر خانواده را در ابعاد رضایت از زندگی، سلامت جسمانی، سلامت و آسایش روانی و روابط اجتماعی در زندگی معلولین نشان میدهد. نقش موثر خدمات ارایه شده در بهبود وضعیت کیفی زندگی افراد بخصوص در ابعاد سلامت جسمانی و روابط اجتماعی میتواند باعث مشارکت اجتماعی بیشتر این افراد در جامعه گردد و زمینه را برایبهبود وضعیت اشتغال و تحصیل آنها نیز فراهم کند.در هر دو گروه مداخله وآزمایش، افراد دارای تحصیلات لیسانس و بالاتر بطور قابل توجهی دارای کیفیت زندگی بهتری نسبت به افراد دارای مدرک دیپلم و زیردیپلم بودند. همچنین یافته ها حاکی از آن است که در تمامی ابعاد بهجز سلامت روانی میانگین کیفیت زندگی زنان و مردان مجرد بیشتر از افراد متاهل می باشد. نتیجهگیری: برنامه ی توانبخشی مبتنی بر خانواده بر میزان رضایتمندی و کیفیت زندگی معلولان جسمی حرکتی شدید موثر است، نتایج تحلیل کوواریانس نشان دادند که مداخله مراقبین آموزش دیده تحت عنوان برنامهیتوانبخشی مبتنی بر خانواده به افزایش کیفیت زندگی و زیرمقیاسهای عملکردی آن در معلولان منجر میشود

کلیدواژه ها:

توانبخشی مبتنی بر خانواده ، معلولین جسمی حرکتی ، کیفیت زندگی ، مراقبت در منزل