نقش واسطه ای دشواری در تنظیم هیجان در رابطه نشانگان اختلال شخصیت خودشیفته و وضعیت اجتماعی- اقتصادی با نشانگان اختلال سلوک در نوجوانان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای دشواری در تنظیم هیجان در رابطه نشانگان اختلال شخصیت خودشیفته و وضعیت اجتماعی- اقتصادی با نشانگان اختلال سلوک در نوجوانان انجام شده است. این پژوهش توصیفی از نوع مدل سازی معادلات ساختاری بود. نمونه پژوهش شامل ۳۵۵ نفر از دانش آموزان پسر مدارس متوسطه ناحیه یک شهر تبریز بود که با روش خوشه ای انتخاب شدند و پرسشنامه بالینی نوجوانان میلون (MACI)، مقیاس دشواری در تنظیم هیجان (DERS) و پرسشنامه خودسنجی نوجوان (YSR) را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد مدل پیشنهادی از برازش مطلوبی با داده ها برخوردار بوده و می توان از دشواری در تنظیم هیجان به عنوان متغیر واسطه ای در ارتباط اختلال شخصیت خودشیفته و وضعیت اجتماعی-اقتصادی با اختلال سلوک استفاده کرد. بنابراین می توان اظهار کرد دشواری در تنظیم هیجان نقش واسطه ای و مهمی در پیش بینی ابتلا به اختلال سلوک دارد و اختلال شخصیت خودشیفته و وضعیت اجتماعی-اقتصادی می توانند دشواری در تنظیم هیجان را تحت تاثیر قرار دهند و از این طریق موجب افزایش یا کاهش ابتلا به اختلال سلوک شوند.

کلیدواژه ها:

اختلال شخصیت خودشیفته ، دشواری در تنظیم هیجان ، اختلال سلوک ، نوجوانان پسر