(ارتقای کیفیت آموزش از طریق یادگیری مبتنی بر فناوری)

یادگیری مبتنی بر فناوری برای ارتقای کیفیت آموزش بر اساس تحقیقات قبلی هنوز باید به شاخص های موفقیت برای دستیابی به آموزش بهتر دست یابد، به ویژه با پر کردن شکاف بین مفاهیم نظری و اجرای عملی. شکاف های پژوهشی ممکن است در عدم درک استراتژی های بهینه برای ادغام فناوری در برنامه درسی آموزشی، چالش های رفع نابرابری دسترسی به فناوری میان دانش آموزان، و محدودیت های ارزیابی تاثیر بلندمدت یادگیری مبتنی بر فناوری بر کیفیت آموزش به صورت جامع نهفته باشد.این مطالعه بر اساس مرور متون انجام شده است که در آن داده ها به صورت کتاب ها، مقالات علمی، و نتایج تحقیقات پیشین جمع آوری شده اند تا از این تحقیق پشتیبانی شود. روش گردآوری داده ها از طریق اینترنت برای یافتن منابع مختلفی از کتاب ها و مقالات علمی مطابق با موضوع تحقیق انجام شده است. سپس داده ها پردازش، تحلیل و نتیجه گیری شدند.نتایج این مطالعه چالش های ادغام فناوری در آموزش مانند دسترسی به ابزارها، آموزش معلمان و تغییر پارادایم های یادگیری را تحلیل می کند. با پیشرفت فناوری اطلاعات، این فناوری می تواند در آموزش مورد استفاده قرار گیرد و به معلمان و دانش آموزان در فرایند یادگیری کمک کند. این تحقیق همچنین به ارائه مثال هایی از فناوری با ویژگی های متنوع برای بهبود کیفیت آموزش می پردازد، مانند استفاده از مدل کلاس معکوس، سیستم های مدیریت یادگیری(LMS)، بازی های آموزشی مثل Duolingo، واقعیت افزوده(AR) و واقعیت مجازی(VR)، و آکادمی خان. همچنین این تحقیق به طور جامع نظریه ها را درباره تاثیر یادگیری مبتنی بر فناوری بر کیفیت آموزش ارزیابی و تلفیق می کند.

کلیدواژه ها:

ارتقای کیفیت آموزش ، نوآوری در یادگیری ، آموزش مبتنی بر فناوری