پیش بینی رضایت زناشویی بر اساس دینداری، تعالی خانواده با میانجیگری شکیبایی در زنان

رضایتمندی از ازدواج یکی از اصلی ترین عوامل تعیین کننده کیفیت زندگی و سلامت روانی هر فرد می باشد. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی رضایت زناشویی بر اساس دینداری و تعالی خانواده با میانجیگری شکیبایی در زنان بود. روش پژوهش همبستگی از نوع پیش بینی می باشد. از زنان شهرستان خمین به عنوان جامعه آماری در سال ۱۴۰۲به روش نمونه گیری خوشه ای، تعداد ۳۸۴ پاسخ دهنده انتخاب شدند. برای جمع اوری داده ها از پرسشنامه های رضایت زناشویی انریچ، دینداری گلاک و استارک، پرسشنامه کارآمدی خانواده از دیدگاه اسلام و پرسشنامه شکیبایی استفاد شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون رگرسیون و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج نشان داد که تعالی خانواده و دینداری با میانجگیری شکیبایی بر رضایت زناشویی تاثیر معناداری دارند. برگزاری کارگاه های آموزش صبرطلبی و هوش معنوی به زنان و مردان پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

رضایت زناشویی ، تعالی خانواده ، دینداری ، شکیبایی ، زنان