مدل سازی و پیش بینی بازده توربین های بادی کوچک برای کاربردهای شهری

این مطالعه به بررسی پتانسیل تولید انرژی از توربین های بادی در چهار شهر مختلف ایران (تهران، اصفهان، مشهد و شیراز) و ارزیابی اثرات اقتصادی و زیست محیطی آن ها می پردازد. بر اساس تحلیل ها، مشهد با سرعت باد ۷ متر بر ثانیه و کارایی بالاتر توربین ها بیشترین ظرفیت تولید انرژی را دارد، در حالی که تهران و اصفهان به دلیل سرعت باد مناسب و هزینه های سرمایه گذاری معقول، گزینه های مناسبی برای توسعه نیروگاه های بادی هستند. از نظر اقتصادی، شهرهای تهران و اصفهان با مدت زمان بازگشت سرمایه کوتاه تر، انتخاب های بهتری از منظر هزینه هستند. در ارزیابی زیست محیطی، مشهد بیشترین کاهش گاز CO₂ را دارد، در حالی که شیراز به دلیل آلودگی صوتی و تاثیر بر فضای عمومی چالش هایی در این زمینه دارد. همچنین، استفاده از الگوریتم ژنتیک برای بهینه سازی تولید انرژی باعث افزایش عملکرد سیستم های بادی و کاهش هزینه های عملیاتی شده است. نتایج نشان می دهند که توسعه نیروگاه های بادی در ایران نیازمند توجه دقیق به ویژگی های جغرافیایی، اقتصادی و زیست محیطی مناطق مختلف است تا انتخاب بهینه برای کاهش اثرات تغییرات اقلیمی و افزایش بهره وری سیستم های انرژی تجدیدپذیر حاصل شود.

کلیدواژه ها:

توربین های بادی ، انرژی تجدیدپذیر ، الگوریتم ژنتیک ، مناطق شهری