مطالعه ی تجربه زیسته کودکان کار از فقر و بی پولی

هدف پژوهش حاضر مطالعه تجربه زیسته کودکان کار از فقر و بی پولی بود. روش پژوهش کیفی و جامعه مورد مطالعه شامل کلیه کودکان کار شهر اصفهان و حجم نمونه پس از انجام مصاحبه و اشباع اطلاعات ۱۰ نفر تعیین شد. جهت ابزار گردآوری اطلاعات از مصاحبه نیمه سازمان یافته استفاده شد. اطلاعات حاصل از مصاحبه به روش کیفی و کدگذاری مضامین اصلی و فرعی تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد، تجارب زیسته کودکان کار از فقر و بی پولی استخراج شده از مصاحبه پنج حوزه اصلی و مضامین اصلی بدست آمد. در قالب تجارب زیسته کودکان کار، سه مضمون اصلی در حوزه «بوجود آمدن سوء تغذیه» (نداشتن غذای کافی؛ بوجود آمدن نقص و ضعف جسمانی و ذهنی؛ بیمارهای مستمر و طولانی)، پنج مضمون اصلی در حوزه «رفتارهای نامناسب مردم» (توهین افراد جامعه؛ تحقیر شدن؛ کتک خوردن؛ گرفتن پول های آنان توسط اراذل اوباش؛ مورد تعرض و تجاوز قرار گرفتن)، چهار مضمون اصلی در حوزه «مشکلات آب و هوا»( تحمل سرما؛ تحمل گرما؛ نداشتن پوشاک مناسب؛ آلودگی هوا)، چهار مضمون اصلی در حوزه «رفتار والدین»(سرزنش توسط والدین به علت درآمد کم؛ مشاهده تنبیه و کتک کاری والدین با یکدیگر؛ فشار والدین برای درآمد بیشتر؛ بی محبتی و بی احترامی والدین)، سه مضمون اصلی در حوزه «بیکاری، بیماری و مرگ والدین» (کار نکردن پدر؛ وجود بیماری والدین/والد؛ تجربه نداشتن والدین/والد)، دو مضمون اصلی در حوزه «تجربه اعتیاد والدین و تامین هزینه ها» (مخارج اعتیاد پدر تامین مخارج خانواده)، سه مضمون اصلی در حوزه «برخوردهای قانونی»(کتک خوردن توسط مامورین شهرداری؛ فشار نیروی انتظامی؛ جمع آوری وسایل توسط مامورین شهرداری) شناسایی شدند.

کلیدواژه ها:

کودکان کار ، فقر و بی پولی ، علل