بررسی نوا درترکیبات ، اصطلاحات و کنایات دراشعاربدیع الزمان فروزانفر

یکی ازنوادرفرهنگی ونوابغ ایران درعصرپهلوی بدیع الزمان فروزانفربود. وی که تربیت شده ی مکتب ادبی خراسان واز بهره مندان محضرعلامه محمدقزوینی درتهران بود؛بی آن که دراروپا یا نزد اروپاییان شاگردی کرده باشد، روش ها وشیوه های انتقادی رابه همان انسجام ودقت اروپاییان رعایت کردوآثاری جاویدان درزمینه ی ادب وتاریخ عرفان وادبیات عرفانی ازخودبرجای گذاشت. فروزانفر نثری بلیغ و استوار به فخامت و متانت قدما دارد بدون تعقید و دوری از فهم عامه، نثر او درعین سادگی و روانی نثر معاصر درنهایت پختگی و انسجام است . فروزانفر شعر نیز می سرود و مجموعه ی اشعار او به چاپ رسیده است. او از همان ایام جوانی شعر می گفت و قصاید غرای او زبانزد بود، شیوه یا سبک شاعرانه او تلفیقی از شعر خراسانی و عراقی است، اگرچه غلبه سبک خراسانی در شعر او محسوس تر است. درپایان نامه حاضر به بررسی نوادرترکیبات ،اصطلاحات وکنایات دراشعاربدیع الزمان فروزان نفرپرداخته شده است.روش انجام تحقیق براساس فیش نویسی ومطالعات کتابخانه ای است.مهمترین هدف ازنوشتن پایان نامه تحلیل ترکیبات،اطاحات وکنایات دراشعارفروزانفرمی باشد. فرهنگ لغات بستری است برای آشنا شدن برای معانی واژه ها ودریافت اطلاعات مربوط به آنها.دراشعارفروزانفر کنایات واصطلاحات متعدی بیان شده است که هریک ازکنایات جنبه ادبی وتعلیمی دارند.

کلیدواژه ها:

نوادرترکیبات ، اصطلاحات ، کنایات ، بدیع الزمان فروزانفر ، دیوان اشعار.