بررسی تاثیر آموزش سواد هیجانی بر خودتوانمندی اجتماعی، انعطاف پذیری شناختی و احساس تنهایی (عاطفی-اجتماعی) در نوجوانان پسر دارای رفتارهای پرخطر

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش سواد هیجانی بر خودتوانمندی اجتماعی، انعطاف پذیری شناختی و احساس تنهایی (عاطفی-اجتماعی) در نوجوانان پسر دارای رفتارهای پرخطر شهر اهواز بود. طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری، شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم دارای رفتارهای پرخطر شهر اهواز در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بود که از بین آن ها نمونه ای به حجم ۵۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای و با توجه به ملاک های ورود به پژوهش و نقطه برش پرسشنامه رفتارهای پرخطر انتخاب شد و سپس به طور تصادفی در ۲ گروه ۲۵ نفره، (گروه آزمایش (۲۵ نفر) و گروه گواه (۲۵ نفر)) گمارده شدند. در ابتدا همه آزمودنی های دو گروه آزمایش و گواه پرسش نامه انعطاف پذیری شناختی ((CFI، پرسش نامه خودتوان مندی روانی اجتماعی (PS-EQ) و مقیاس احساس تنهایی اجتماعی و عاطفی (SELS-S) را به عنوان پیش آزمون تکمیل نمودند. سپس اعضای گروه آزمایش به شیوه گروهی آموزش سواد هیجانی را به مدت ۸ جلسه (۶۰ دقیقه ای) و هر هفته ۱ جلسه دریافت کردند؛ درحالی که اعضای گروه گواه (کنترل) در لیست انتظار قرار گرفتند و هیچ مداخله ای را دریافت نکردند. بعد از اتمام مداخله آموزشی و فرایند اجرای پژوهش، مجددا اعضای هر ۲ گروه (گروه آزمایش و گروه گواه) ابزارهای پژوهش را به عنوان پس آزمون تکمیل کردند و در نهایت نتایج به دست آمده در مرحله ی پیش آزمون و پس آزمون به طور کلی جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری و تک متغیری استفاده گردید. نتایج نشان داد که آموزش سواد هیجانی به طور معناداری بر خودتوان مندی اجتماعی، انعطاف پذیری شناختی و احساس تنهایی دانش آموزان دارای رفتارهای پرخطر موثر بوده است (۰۱/۰>p). با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که از طریق اجرای آموزش سواد هیجانی و فنون و مهارت های به کار رفته در آن میتوان برای افزایش خودتوان مندی اجتماعی و انعطاف پذیری شناختی و کاهش احساس تنهایی دانش آموزان دارای رفتارهای پرخطر بهره برد.

کلیدواژه ها:

آموزش سواد هیجانی ، رفتارهای پرخطر ، خودتوانمندی اجتماعی ، انعطاف پذیری شناختی ، احساس تنهایی